Не покидай меня - Сергей Трофимов

Полустанки, вокзалы, перроны

Полудрёма постого вагона

Я в прокуренном тамбуре еду в ночь

Расставанье — насмешка на вечностью

Расстояние равно бесконечности

Я не в силах этого превозмочь

И телефон вне зоны доступа

И ты опять совсем одна

И я срываюсь в ночь, которая без дна

Припев:

Не покидай меня, — всё, что я прошу

Большего на земле, мне не надо

Не покидай меня, — я тобой дышу

Даже в кромешной мгле — я живой, пока ты рядом

Время рвётся на тысячи нитей

Ощущений, предчувствий, событий

Где причины и следствия — это ты

От узоров вчерашней реальности

Конфети из нелепых случайностей

Над бескрайней тенью пустоты

И только ты в душе потеряный

Среди разрушенных миров

Еще даешь надежду на тепло и кровь

Припев:

Не покидай меня, — всё, что я прошу

Большего на земле, мне не надо

Не покидай меня, — я тобой дышу

Даже в кромешной мгле — я живой, пока ты рядом

И телефон вне зоны доступа

И ты опять совсем одна

И я срываюсь в ночь, которая без дна

Припев:

Не покидай меня, — всё, что я прошу

Большего на земле, мне не надо

Не покидай меня, — всё, что я прошу

Большего на земле, мне не надо

Не покидай меня, — я тобой дышу

Даже в кромешной мгле — я живой, пока ты рядом

Stations, treinstations, perrons

Half in slaap van een lange koets

Ik rijd in een rokerige vestibule de nacht in

Afscheid nemen is een aanfluiting van de eeuwigheid

Afstand is oneindig

Ik kan hier niet overheen komen

En de telefoon is buiten bereik

En je bent weer helemaal alleen

En ik breek de nacht in, die zonder bodem is

Refrein:

Laat me niet alleen is alles wat ik vraag

Meer heb ik op aarde niet nodig

Verlaat me niet - ik adem je

Zelfs in het pikkedonker - ik leef nog terwijl jij in de buurt bent

De tijd wordt verscheurd in duizenden draden

Gevoelens, voorgevoelens, gebeurtenissen

Waar oorzaak en gevolg ben jij?

Van de patronen van de realiteit van gisteren

Snoep van Belachelijke Ongevallen

Boven de eindeloze schaduw van leegte

En alleen jij bent verloren in je ziel

Tussen verbrijzelde werelden

Je geeft nog steeds hoop op warmte en bloed

Refrein:

Laat me niet alleen is alles wat ik vraag

Meer heb ik op aarde niet nodig

Verlaat me niet - ik adem je

Zelfs in het pikkedonker - ik leef nog terwijl jij in de buurt bent

En de telefoon is buiten bereik

En je bent weer helemaal alleen

En ik breek de nacht in, die zonder bodem is

Refrein:

Laat me niet alleen is alles wat ik vraag

Meer heb ik op aarde niet nodig

Laat me niet alleen is alles wat ik vraag

Meer heb ik op aarde niet nodig

Verlaat me niet - ik adem je

Zelfs in het pikkedonker - ik leef nog terwijl jij in de buurt bent