Налоговый инспектор - Сергей Трофимов

Мне позвонили в дверь настойчиво,

И я открыл узнать, что это там.

Гляжу: стоит мужчина в золоте,

Затылком гладит потолок,

И говорит: «Я из налоговой,

Пришёл вас, дескать, оприходовать,

А если скроете доходы вы,

То вам за это светит срок».

Ну, я конечно сразу в панику,

Как пассажиры на Титанике:

Куда девать два телевизора

И холодильный агрегат.

А он стоит и улыбается

И надо мною возвышается,

И уходить не собирается,

Такой вот знаете ли гад.

Конечно власть теперь народная,

А значит злая и голодная,

Но как отдать родные, кровные,

Что нажил смерти вопреки.

Мы власть и так кормили вскладчину,

Как те обманутые вкладчики,

На чьи лаве госаппаратчики

Отгрохали особняки.

Но мне ж на зону нет резону-то,

Я ж не напрасно образованный,

А значит должен по закону я

Отдать последние гроши.

Или бежать к соседу в мафию,

Чтоб обеспечит биографию,

Но жить по их крутому графику

Не для моей больной души.

А он стоит такой уверенный,

Под уставной пиджак отмеренный,

Ну, как спугнёшь такого мерина,

Хоть ты по жизни не Ван Дамм.

И я сказал: «Давай по-доброму, а?

Разделим нажитое поровну,

А этим власть имущим боровам

Я даже клизмы не подам.

Он уходил, кляня коррупцию,

Ругая власть и конституцию

И уносил мою призумпцию

В деньгах народа США,

А я под водочку перцовою

Всё думал про визит налоговый,

Терзаясь фразой бестолковою:

«Россия — щедрая душа».

«Россия — щедрая душа»…

Ik werd dringend aan de deur gebeld,

En ik opende het om te zien wat het was.

Ik kijk: er is een man in goud,

De achterkant van het hoofd raakt het plafond,

En hij zegt: "Ik ben van de belastingdienst,

Hij kwam naar je, zeggen ze, om te kapitaliseren,

En als je je inkomen verbergt,

Dan heb je hier een deadline voor.

Nou, natuurlijk raak ik meteen in paniek,

Als passagiers op de Titanic:

Waar twee tv's te plaatsen

En een koelunit.

En hij staat op en lacht

En stijgt boven mij uit,

En hij gaat niet weg

Je kent zo'n klootzak.

Natuurlijk is de macht van het volk nu,

En dat betekent boos en hongerig,

Maar hoe familieleden, bloed,

Wat heeft de dood bereikt ondanks.

Wij zijn de autoriteiten en dus voedden we de clubs,

Zoals die bedrogen spaarders

Op wiens lava staat apparatsjiks

Herenhuizen werden gesloopt.

Maar ik heb geen reden voor de zone,

Ik ben niet voor niets opgevoed,

En dat betekent dat ik volgens de wet moet

Geef de laatste centen weg.

Of ren naar een buurman in de maffia,

Om een ​​biografie te geven,

Maar leef volgens hun steile schema

Niet voor mijn zieke ziel.

En hij staat zo zelfverzekerd

Gemeten onder een wettelijk jasje,

Nou, hoe jaag je zo'n ruin weg,

Ook al ben je in het leven geen Van Damme.

En ik zei: 'Laten we aardig zijn, hè?

Laten we delen wat we hebben,

En deze krachtige zwijnen

Ik geef niet eens klysma's.

Hij vertrok, corruptie vervloekend,

Schelden tegen de regering en de grondwet

En droeg mijn vermoeden weg

In het geld van de mensen van de VS,

En ik onder peper wodka

Ik dacht aan het belastingbezoek,

Gekweld door een stomme zin:

Rusland is een gulle ziel.

"Rusland is een gulle ziel"...