На море - Сергей Трофимов

Жара под сорок, дымит асфальт, кипят на светофорах тачки.

Палящий морок снимает скальп с толпы изжёванной, как жвачка.

В тарелках полуживых фонтанов визжит весёлая детвора.

Пора на море!

На море пора!

Припев:

На море, на море, на море грустят по ночам города.

На море, на море, на море гудят в далеко поезда.

На море, на море, на море скулит чемодан у стены.

Туда, где щекастое солнце тонет в брызгах соленной волны.

Родимый офис, как эшафот, работа зла и неказиста.

Хожу в костюме, как идиот, вовсю завидуя нудистам.

И хоть бы кто-нибудь мне ответил — какого пляжа я здесь торчу,

Когда я больше всего на свете хочу на море, на море хочу!

Припев:

На море, на море, на море грустят по ночам города.

На море, на море, на море гудят в далеко поезда.

На море, на море, на море скулит чемодан у стены.

Туда, где щекастое солнце тонет в брызгах соленной волны.

Пора на море!

Пора на-на-на море!

На море, на море, на море!

Пора на море!

Пора на-на-на море!

На море, на море, на море грустят по ночам города.

На море, на море, на море гудят в далеко поезда.

На море, на море, на море скулит чемодан у стены.

Туда, где щекастое солнце тонет в брызгах соленной волны.

Пора на море!

Пора на-на-на море!

Пора на море-море-море-море-море…

Het is een jaar of veertig, het asfalt rookt, auto's koken voor stoplichten.

De verzengende waas op de hoofdhuid kauwde de menigte als kauwgom.

Vrolijke kinderen gillen in de borden van halflevende fonteinen.

Het is tijd voor de zee!

Het is tijd om naar de zee te gaan!

Refrein:

Aan de zee, aan de zee, aan de zee, steden zijn 's nachts triest.

Op zee, op zee, op zee toetert de trein in de verte.

Op zee, op zee, op zee, zeurt een koffer tegen de muur.

Daar, waar de brutale zon verdrinkt in spatten van een zoute golf.

Beste kantoor, als een steiger is het werk slecht en lelijk.

Ik loop als een idioot in een pak en benijd nudisten met geweld.

En als iemand me zou antwoorden - wat voor soort strand hang ik hier rond,

Als ik meer dan wat ook ter wereld naar de zee wil, dan wil ik naar de zee!

Refrein:

Aan de zee, aan de zee, aan de zee, steden zijn 's nachts triest.

Op zee, op zee, op zee toetert de trein in de verte.

Op zee, op zee, op zee, zeurt een koffer tegen de muur.

Daar, waar de brutale zon verdrinkt in spatten van een zoute golf.

Het is tijd voor de zee!

Het is tijd om naar de zee te gaan!

Naar de zee, naar de zee, naar de zee!

Het is tijd voor de zee!

Het is tijd om naar de zee te gaan!

Aan de zee, aan de zee, aan de zee, steden zijn 's nachts triest.

Op zee, op zee, op zee toetert de trein in de verte.

Op zee, op zee, op zee, zeurt een koffer tegen de muur.

Daar, waar de brutale zon verdrinkt in spatten van een zoute golf.

Het is tijd voor de zee!

Het is tijd om naar de zee te gaan!

Het is tijd voor de zee-zee-zee-zee-zee...