Крылья - Сергей Трофимов

Опустошённые тщетной надеждой,

Мы — просто пленники собственных грёз,

Света лишённые, в Боге невежды,

Мчимся среди остывающих звёзд.

С утра — привычная гонка по кругу,

Дела, заботы, которых не счесть

Игра, где мы потеряли друг друга,

Скажи, зачем нужна благая весть?

Припев:

Крылья — сброшены на землю,

Мы больше никогда не полетим на свет!

И в этой позабытой Господом Вселенной

Не надо звать любовь — её здесь больше нет!

Мы были нищими, мы были святы,

Небо лучилось от нашей любви

Но, искушением мира объяты —

Мы стали просто чужими людьми:

С утра — привычная гонка по кругу,

Дела, заботы, которых не счесть

Игра, где мы потеряли друг друга,

Скажи, зачем нужна благая весть?

Припев:

Крылья — сброшены на землю,

Мы больше никогда не полетим на свет!

И в этой позабытой Господом Вселенной

Не надо звать любовь — её здесь больше нет!

С утра — привычная гонка по кругу,

Дела, заботы, которых не счесть

Игра, где мы потеряли друг друга,

Скажи, зачем нужна благая весть?

Припев:

Крылья — сброшены на землю,

Мы больше никогда не полетим на свет!

И в этой позабытой Господом Вселенной

Не надо звать любовь — её здесь больше нет!

Опустошённые тщетной надеждой,

Мы — просто пленники собственных грёз

Света лишённые, в Боге невежды,

Мчимся среди остывающих звёзд.

Verwoest door ijdele hoop

We zijn gewoon gevangenen van onze eigen dromen

Beroofd van licht, onwetend in God,

Haastend tussen de verkoelende sterren.

In de ochtend - de gebruikelijke race in een cirkel,

Zaken, zorgen die niet te tellen zijn

Het spel waarin we elkaar verloren

Vertel me, waarom hebben we het goede nieuws nodig?

Refrein:

Vleugels - op de grond gevallen,

We zullen nooit meer de wereld in vliegen!

En in dit universum vergeten door de Heer

Het is niet nodig om liefde te bellen - het is er niet meer!

We waren arm, we waren heilig

De lucht straalde van onze liefde

Maar omarmd door de verleiding van de wereld -

We zijn gewoon vreemden geworden:

In de ochtend - de gebruikelijke race in een cirkel,

Zaken, zorgen die niet te tellen zijn

Het spel waarin we elkaar verloren

Vertel me, waarom hebben we het goede nieuws nodig?

Refrein:

Vleugels - op de grond gevallen,

We zullen nooit meer de wereld in vliegen!

En in dit universum vergeten door de Heer

Het is niet nodig om liefde te bellen - het is er niet meer!

In de ochtend - de gebruikelijke race in een cirkel,

Zaken, zorgen die niet te tellen zijn

Het spel waarin we elkaar verloren

Vertel me, waarom hebben we het goede nieuws nodig?

Refrein:

Vleugels - op de grond gevallen,

We zullen nooit meer de wereld in vliegen!

En in dit universum vergeten door de Heer

Het is niet nodig om liefde te bellen - het is er niet meer!

Verwoest door ijdele hoop

We zijn gewoon gevangenen van onze eigen dromen

Beroofd van licht, onwetend in God,

Haastend tussen de verkoelende sterren.