Исповедь - Сергей Трофимов

«Я люблю, исповедую, верую —

Не за страх, а за боль, что во мне.

И за это плачу полной мерою,

Не торгуясь с судьбою в цене.

Ты прости меня, Господи, праведный,

Что на свете живу сгоряча,

Просто рвется душа моя на люди

Под тяжелый топор палача.

Можно быть похитрей и посдержанней

(Нынче модно ходить в холуях),

Называть дурака проповедником

И топить свою совесть в рублях.

Только мне почему-то не хочется,

Чаевые зажав в кулаках,

Называть полудурка высочеством,

Скаля рот аж до хруста в висках.

Можно встать в стороне у обочины

И в народе прослыть мудрецом,

И на людях скрывать чревоточины

Под муляжным терновым венцом.

А во мне черный бес с белым ангелом

Бьются насмерть в жестоком бою:

То ищу я иконы да ладана,

То грешу на погибель свою.

И пускай перед злыми химерами

Мир забылся в тупом полусне

Я люблю, исповедую, верую —

Не за страх, а за боль что во мне.

Ты прости меня, Господи, праведный,

Что на свете живу сгоряча:

Просто рвется душа моя на люди

Под тяжелый топор палача».

"Ik hou van, ik beken, ik geloof -

Niet voor angst, maar voor de pijn die in mij is.

En hiervoor betaal ik volledig,

Zonder te onderhandelen met het lot in prijs.

Vergeef mij, Heer, rechtvaardig,

Wat in de wereld leef ik in haast,

Mijn ziel is gewoon verscheurd door mensen

Onder de zware bijl van de beul.

Je kunt slimmer en ingetogener zijn

(Nu is het in de mode om in lakeien te lopen),

Noem een ​​dwaas een prediker

En verdrink je geweten in roebels.

Om de een of andere reden wil ik dat gewoon niet

Gebalde vuisten,

Noem een ​​halfslachtige hoogheid

Je mond ontbloten tot een crunch in je slapen.

Je kunt aan de kant van de stoep staan

En bekend staan ​​onder de mensen als een wijze,

En verberg wormgaten op mensen

Onder een valse doornenkroon.

En ik heb een zwarte demon met een witte engel

Vecht tot de dood in een felle strijd:

Dan zoek ik iconen en wierook,

Dan zondig ik tot mijn dood.

En laat voor de kwade hersenschimmen

De wereld was vergeten in een doffe slaap

Ik hou van, ik beken, ik geloof -

Niet voor angst, maar voor de pijn die in mij is.

Vergeef mij, Heer, rechtvaardig,

Wat in de wereld leef ik in haast:

Mijn ziel is gewoon verscheurd door mensen

Onder de zware bijl van de beul.