Это другой рассказ - Сергей Трофимов

Наша свобода не стоит гроша

Если в кармане грош,

А от богатства беднеет душа

И истины здесь не найдешь.

Вроде бы вольному воля

Всякой дороге свой путь

Главное выбрав лучшую долю

Не потерять её суть

Припев:

Мой друг однажды мы поймем что мир

Был нашим всего на час.

Тогда судьба нам закатила пир,

Но это другой рассказ.

Нищему духом достанется рай,

Смелому духом — честь.

Что тебе нужно — иди выбирай,

Выбор у каждого есть.

Вроде бы вольному — воля,

Всякой толпе — свой герой.

Только вот жаль, что сыграть свои роли

Нам не по силам порой.

Припев:

Мой друг однажды мы поймем что мир

Был нашим всего на час.

Тогда судьба нам закатила пир,

Но это другой рассказ.

Помнишь, когда-то мы были детьми,

Верили в день и ночь.

А нынче будто живём в забытьи,

Сутки сметая прочь.

Вроде бы вольному — воля,

Всякому веку — свой срок.

Только всё чаще обидно до боли,

Сколько же я не сберёг.

Припев:

Мой друг однажды мы поймем что мир

Был нашим всего на час.

Тогда судьба нам закатила пир,

Но это другой рассказ.

Это другой рассказ…

Это другой рассказ…

Onze vrijheid is geen cent waard

Als er een cent in je zak zit,

En van rijkdom wordt de ziel armer

En je zult de waarheid hier niet vinden.

Het lijkt vrije wil te zijn

Elke weg heeft zijn eigen weg

Het belangrijkste is het kiezen van het beste aandeel

Verlies de essentie niet

Refrein:

Mijn vriend, op een dag zullen we begrijpen dat de wereld

Was maar een uur van ons.

Toen gaf het lot ons een feest,

Maar dat is een ander verhaal.

De armen van geest zullen het paradijs krijgen

Vet van geest - eer.

Wat heb je nodig - ga kiezen

Iedereen heeft een keuze.

Het lijkt een vrije wil te zijn,

Elk publiek heeft zijn eigen held.

Alleen nu is het jammer om hun rollen te spelen

We kunnen het soms niet.

Refrein:

Mijn vriend, op een dag zullen we begrijpen dat de wereld

Was maar een uur van ons.

Toen gaf het lot ons een feest,

Maar dat is een ander verhaal.

Weet je nog toen we kinderen waren?

Ze geloofden in dag en nacht.

En nu lijken we in vergetelheid te leven,

Dagen die wegvagen.

Het lijkt een vrije wil te zijn,

Elke leeftijd heeft zijn tijd.

Alleen meer en meer kwetsend tot het punt van pijn,

Hoeveel heb ik niet gespaard.

Refrein:

Mijn vriend, op een dag zullen we begrijpen dat de wereld

Was maar een uur van ons.

Toen gaf het lot ons een feest,

Maar dat is een ander verhaal.

Dit is een ander verhaal...

Dit is een ander verhaal...