Эх, раз - Сергей Трофимов

В Государстве моём, в Тридесятом моём

Проживаю я жизнью контуженный.

Я готов воровать, я бы вышел с дубьём,

Но боюсь.

И поэтому труженик.

Нас таких до хрена.

И выходит, что мы —

Для соседей ядрёная сила.

Если завтра война — подождём до зимы

И возьмём супостата на вилы.

Исторически мы — несчастливый народ.

Что не царь — то масон из Германии.

То курить заставляет, то земли пропьёт,

То грозит нам свобод обрезанием.

То, что нас до сих пор душит пьяный угар

В лопухах европейских обочин,

Мы ещё обвиняем монголо-татар.

Но уже сомневаемся очень.

Припев:

Эх, крапива-бузина,

Сельдерей-петрушка!

У китайцев — Царь-Стена,

А у нас — Царь-Пушка!

Мы богаты на корни.

Но наши вершки

Почему-то всегда загибаются.

И собрать урожаю большие мешки

Нипочём у нас не получается.

Если кто-то из нас оторвался от масс

И засел за высоким забором,

Мы догоним его.

Мы дадим ему в глаз.

И покроет позором с «пробором»!

Припев:

Эх, крапива-лебеда,

Черемша с укропом…

Уходили в Господа,

А пришли в холопы…

Мы общинным умом воедино крепки.

Опосля понимаем как надобно.

Потому наши планы всегда далеки,

Но в последствии всё-таки пагубны…

Представление наше о вольном житье,

Как статьи Уголовного Права.

Потому-то сознанье томит бытие

С национал-большевитской приправой.

Припев:

Эх, крапива-лебеда!

Не томи мне душу…

Получилось, как всегда,

А хотелось — лучше!

Эх, раз!

Да ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Эх, раз!

Ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Эх, раз!

Да ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Эх, раз!

Да ещё раз!

Да ещё много-много раз!

In mijn staat, in mijn dertigste

Ik leef mijn leven in shocktoestand.

Ik ben klaar om te stelen, ik zou naar buiten komen met een club,

Maar ik ben bang.

En dus een harde werker.

We zijn zo naar de hel.

En het blijkt dat we zijn

Voor buren krachtige kracht.

Als er morgen oorlog is, wachten we tot de winter

En laten we de tegenstander op een hooivork nemen.

Historisch gezien zijn we een ongelukkig volk.

Wat geen koning is, is een vrijmetselaar uit Duitsland.

Nu laat het je roken, dan zal het het land wegdrinken,

Dat bedreigt ons met besnijdenis.

Het feit dat we nog steeds worden gewurgd door een dronken razernij

In de mokken van Europese bermen,

We geven nog steeds de Mongoolse Tataren de schuld.

Maar we twijfelen nu al heel erg.

Refrein:

Oh, brandnetel-vlierbes,

Selderij-peterselie!

De Chinezen hebben de tsaarmuur,

En we hebben Tsar Cannon!

We zijn rijk aan wortels.

Maar onze toppers

Om de een of andere reden folden ze altijd.

En oogst grote zakken

Niets werkt voor ons.

Als een van ons zich losmaakte van de massa

En ging zitten achter een hoog hek,

We zullen hem inhalen.

We zullen hem een ​​oogje geven.

En zal schaamte bedekken met een "afscheid"!

Refrein:

O, brandnetel,

Ramson met dille…

Ging naar de Heer

En ze kwamen bij de slaven...

We zijn sterk in de gemeenschappelijke geest.

Later begrijpen we hoe het nodig is.

Omdat onze plannen altijd ver weg zijn

Maar later zijn ze nog steeds schadelijk...

Ons idee van een vrij leven,

Zoals artikelen van het strafrecht.

Dat is de reden waarom het bewustzijn het wezen kwelt

Met nationale bolsjewistische kruiden.

Refrein:

O, brandnetelzwaan!

Kwel mijn ziel niet...

Het bleek, zoals altijd,

En ik wilde beter!

Euh, tijden!

Ja, nog een keer!

Ja, nog vele, vele malen!

Euh, tijden!

Nog een keer!

Ja, nog vele, vele malen!

Euh, tijden!

Ja, nog een keer!

Ja, nog vele, vele malen!

Euh, tijden!

Ja, nog een keer!

Ja, nog vele, vele malen!