Дождливый этюд - Сергей Трофимов

В городе дождь и некуда деться

Я зависаю в баре на площади.

Дай-ка мне голубь, медовой с перцем

Мы тут надолго, вон как полощет-то.

В зоне пониженного давления

Все мы похоже теперь затворники

Лица без права передвижения

Стайка отловленных беспризорников.

Припев:

В городе дождь и время застыло

Сердце томит ощущение вечности

Кто я такой и что со мной было

Сразу теряет смысл в бесконечности.

Мой первый вдох, одеяло с утятами

Школьный дневник с безнадёжною двойкою

«Прима» бычок в пианино запрятанный

Боже, как сладко-то, боже, как горько!

Припев:

Дождь-дождь барабанит по гулким крышам

Небо попусту не тревожь, всё-равно оно не услышит

Дождь-дождь барабанит по гулким крышам

Небо попусту не тревожь, всё-равно оно не услышит.

В городе дождь, какая досада

Вечно с Атлантики что-то хреновое

Впрочем, наверное, так нам и надо

Чтобы взглянули на вещи по-новому.

Сколько же можно с дубиной под рясою

С комплексом собственной неполноценности

Выпьем-ка Колу, её проклятую

Для осознания несовершенности.

Припев:

В городе дождь — избитая тема

Бардов, поэтов и тихо помешанных

Верящих что за дождём непременно

Солнце воскреснет над душами грешными.

В городе дождь — избитая тема

Бардов, поэтов и тихо помешанных

Верящих что за дождём непременно

Солнце воскреснет над душами грешными.

Дождь-дождь барабанит по гулким крышам

Небо попусту не тревожь, всё-равно оно не услышит…

Het regent in de stad en je kunt nergens heen

Ik hang rond in een bar op het plein.

Geef me een duif, honing en peper

We zijn hier al een hele tijd, het is net spoelen.

In de lagedrukzone

We lijken nu allemaal kluizenaars te zijn

Personen zonder recht om te verhuizen

Een kudde gevangen dakloze kinderen.

Refrein:

Het regent in de stad en de tijd is bevroren

Het hart wordt gekweld door het gevoel van de eeuwigheid

Wie ben ik en wat is er met mij gebeurd

Verliest onmiddellijk zijn betekenis in het oneindige.

Mijn eerste adem, een deken met eendjes

Schoolagenda met een hopeloze deuce

"Prima" stier in de piano verborgen

God, hoe zoet, God, hoe bitter!

Refrein:

Regen-regentrommels op de galmende daken

Verstoor de lucht niet tevergeefs, hij zal in ieder geval niet horen

Regen-regentrommels op de galmende daken

Verstoor de lucht niet tevergeefs, hij zal toch niet horen.

Het regent in de stad, wat jammer

Voor altijd iets smerigs uit de Atlantische Oceaan

Dit is echter waarschijnlijk wat we nodig hebben

Om de dingen op een nieuwe manier te bekijken.

Hoeveel is mogelijk met een knuppel onder een soutane

Met een complex van zijn eigen minderwaardigheid

Laten we Cola drinken, haar vervloekte

Om imperfectie te herkennen.

Refrein:

Het regent in de stad - een veelvoorkomend thema

Barden, dichters en stille gekken

Geloven dat de regen zeker zal

De zon zal boven de zielen van de zondaars uitstijgen.

Het regent in de stad - een veelvoorkomend thema

Barden, dichters en stille gekken

Geloven dat de regen zeker zal

De zon zal boven de zielen van de zondaars uitstijgen.

Regen-regentrommels op de galmende daken

Verstoor de lucht niet tevergeefs, hij zal toch niet horen...