Будем жить - Сергей Трофимов

Все не ладится, бывает,

Словно воск, надежда тает

И душа не верит в чудеса.

Мир неправ, жесток и тесен,

Он тебе не интересен

И тогда ты смотришь в небеса.

В этот миг, сам того не сознавая,

Ты опять рождаешься на свет.

И Любовь в этих муках оживает,

Чтобы вновь исполнить свой завет.

Припев:

Будем радоваться Божьему

В людях и добром дорожить

Будем ради тех, кто дорог нам

Будем жить!

Как доверчиво и тонко

Видит мир душа ребенка,

Наделяя жизнью все вокруг.

Облака, узор на блюдце

Оживают и смеются

И медведь из плюша лучший друг.

Вот и ты вспомни как бежал по лужам,

Как искрился радугой твой смех.

Что тебе было в этом мире нужно,

Чтобы быть в тот миг счастливей всех?

Припев:

Будем радоваться Божьему

В людях и добром дорожить

Будем ради тех, кто дорог нам

Будем жить!

Так устроено в природе все,

Что с нами происходит, —

Это видимость того, что в нас.

Наши чувства, наши мысли,

Отразившись в горней выси,

Это мир, который есть сейчас.

Так зачем столько горя, зла и боли

Нам на этой маленькой земле?

Может быть, если это в нашей воле,

Сделать мир хоть чуточку светлей?

Припев:

Будем радоваться Божьему

В людях и добром дорожить

Будем ради тех, кто дорог нам

Будем жить!

Будем жить!

Мы будем жить.

Мы будем жить.

Будем жить…

Alles gaat niet goed, het gebeurt

Als was smelt de hoop

En de ziel gelooft niet in wonderen.

De wereld is verkeerd, wreed en verkrampt,

Hij is niet in jou geïnteresseerd

En dan kijk je naar de lucht.

Op dit moment, zonder het te beseffen,

Je bent opnieuw geboren.

En liefde in deze kwellingen komt tot leven,

Om je belofte weer waar te maken.

Refrein:

Laten we ons verheugen in God

In mensen en een goede prijs

Laten we zijn voor degenen die ons dierbaar zijn

Zal leven!

Hoe betrouwbaar en subtiel

De ziel van een kind ziet de wereld,

Alles om je heen leven geven.

Wolken, een patroon op een schoteltje

Kom tot leven en lach

En de pluche beer is je beste vriend.

Dus je herinnert je hoe je door de plassen rende,

Hoe je lach fonkelde als een regenboog.

Wat had je nodig in deze wereld

Om op dat moment het gelukkigst van allemaal te zijn?

Refrein:

Laten we ons verheugen in God

In mensen en een goede prijs

Laten we zijn voor degenen die ons dierbaar zijn

Zal leven!

Zo is alles in de natuur geregeld,

Wat gebeurt er met ons -

Het is de verschijning van wat in ons is.

Onze gevoelens, onze gedachten,

Weerspiegeld in de hoogten,

Dit is de wereld die nu bestaat.

Dus waarom zoveel verdriet, kwaad en pijn?

Voor ons op dit kleine land?

Misschien als het in onze wil is,

Om de wereld nog een beetje mooier te maken?

Refrein:

Laten we ons verheugen in God

In mensen en een goede prijs

Laten we zijn voor degenen die ons dierbaar zijn

Zal leven!

Zal leven!

We zullen leven.

We zullen leven.

Zal leven…