Блюз-разлука - Сергей Трофимов

Мы с тобою были так непохожи

Вечно выходило минус на плюс

Только мне всё время кажется всё же

Это был блюз, угарный блюз.

Небо баловало нас благодатью

Счастье вертелось у ног

Но, к сожаленью, небес благодать

Тоже имеет свой срок

Припев:

По берегам разлуки звёзды зажгут огни

Чтобы поверил каждый, мы не одни

Кто нами был потерян средь полуночной тьмы

Просто сошёл на берег раньше чем мы

Я теперь один плыву по теченью

Этой вечной безымянной реки

Между бакенами обозначений

Буйных страстей и тихой тоски

Всё наверно происходит как надо

Только в бессильном плену

Я по привычке окликнув тебя

Слышу в ответ тишину

Припев:

По берегам разлуки звёзды зажгут огни

Чтобы поверил каждый, мы не одни

Кто нами был потерян средь полуночной тьмы

Просто сошёл на берег раньше чем мы

Время лечит, как пьяный врач

Сны приносит хромой палач

И заставляет усталую боль — плачь, плачь, плачь, плачь.

Припев:

По берегам разлуки звёзды зажгут огни

Чтобы поверил каждый, мы не одни

Кто нами был потерян средь полуночной тьмы

Просто сошёл на берег раньше чем мы.

Jij en ik waren zo anders

Het ging altijd min naar plus

Het lijkt me gewoon de hele tijd

Het was de blues, de blues.

De lucht verwende ons met gratie

Het geluk draaide aan de voeten

Maar helaas, de genade van de hemel

Het heeft ook een tijdslimiet.

Refrein:

Aan de oevers van de scheiding zullen de sterren de lichten verlichten

Voor iedereen om te geloven, we zijn niet alleen

Wie was door ons verdwaald in de middernachtelijke duisternis?

Ging net aan land voordat wij dat deden

Ik drijf nu alleen met de stroom

Deze eeuwige naamloze rivier

Tussen de bewegwijzeringboeien

Gewelddadige passies en stil verlangen

Alles lijkt te gaan zoals het hoort.

Alleen in machteloze gevangenschap

Ik heb gewoonlijk naar je geroepen

Ik hoor stilte als antwoord

Refrein:

Aan de oevers van de scheiding zullen de sterren de lichten verlichten

Voor iedereen om te geloven, we zijn niet alleen

Wie was door ons verdwaald in de middernachtelijke duisternis?

Ging net aan land voordat wij dat deden

De tijd geneest als een dronken dokter

Dromen worden gebracht door een lamme beul

En maakt vermoeide pijn - huilen, huilen, huilen, huilen.

Refrein:

Aan de oevers van de scheiding zullen de sterren de lichten verlichten

Voor iedereen om te geloven, we zijn niet alleen

Wie was door ons verdwaald in de middernachtelijke duisternis?

Hij ging net aan land voordat wij dat deden.