20 лет - Сергей Трофимов

Двадцать лет тому назад,

Подмосковная босота,

Мы с тобой в одном призыве

Покидали дом родной.

Мамы плакали нам в след

И безусая пехота

Шла с харчами за плечами,

Да с похмельной головой.

Эх, земеля, мой дружок,

Почудили мы на славу:

Самоволка, гауптвахта,

Да майорова жена…

Долго помнил наш комбат,

Как стояли за Державу

Отставной сержант спортроты,

Да в запасе старшина.

Припев:

А двадцать лет, как вода в песок,

Но в это верить не хочется.

Пускай давно побелел висок

И пишут к имени отчество,

Мы те же самые пацаны

И нашей дружбе по-прежнему

Среди сокровищ любой казны

Нет цены!

На «гражданке» новый мир

Нас не ждал, а мы явились

Чтобы взять от жизни наше —

Всё равно оно ничьё!

Поднимались, как могли,

Но на совесть не скупились

И поэтому поднялись

Крепко стоя за своё.

Припев:

А двадцать лет, как вода в песок,

Но в это верить не хочется.

Пускай давно побелел висок

И пишут к имени отчество,

Мы те же самые пацаны

И нашей дружбе по-прежнему

Среди сокровищ любой казны

Нет цены!

Двадцать вёсен, двадцать зим…

Нам, братишка, было всяко:

Будни, праздники,

Сомненья, да крутые виражи.

Но среди житейских бурь

Наша дружба, словно якорь,

Не давала нам сорваться

И спасала нашу жизнь.

Припев:

А двадцать лет, как вода в песок,

Но в это верить не хочется.

Пускай давно побелел висок

И пишут к имени отчество,

Мы те же самые пацаны

И нашей дружбе по-прежнему

Среди сокровищ любой казны

Нет цены!

Twintig jaar geleden

op blote voeten in de voorsteden,

Jij en ik zijn in hetzelfde gesprek

Ze verlieten hun huis.

Moeders huilden na ons

En baardeloze infanterie

Ze liep met larven over haar schouders,

Ja, met een kater.

Oh, land, mijn vriend,

We voelden ons geweldig:

AWOL, wachthuis,

Ja, de vrouw van de majoor...

Lang herinnerde onze bataljonscommandant,

Hoe ze stonden voor de staat?

gepensioneerd sport sergeant,

Ja, de voorman is in reserve.

Refrein:

En twintig jaar, als water in zand,

Maar ik wil er niet in geloven.

Laat de tempel lang wit worden

En ze schrijven een patroniem bij de naam,

We zijn dezelfde jongens

En onze vriendschap is nog steeds

Onder de schatten van elke schatkamer

Geen prijs!

Op de "burger" een nieuwe wereld

We werden niet verwacht, maar we verschenen

Om ons leven te nemen -

Het blijft een gelijkspel!

We stonden zo goed als we konden op

Maar het geweten was niet gierig

En dus stonden we op

Sta stevig voor de jouwe.

Refrein:

En twintig jaar, als water in zand,

Maar ik wil er niet in geloven.

Laat de tempel lang wit worden

En ze schrijven een patroniem bij de naam,

We zijn dezelfde jongens

En onze vriendschap is nog steeds

Onder de schatten van elke schatkamer

Geen prijs!

Twintig lentes, twintig winters...

Wij, broer, hadden alles:

weekdagen, feestdagen,

Twijfels, ja scherpe bochten.

Maar tussen de stormen van het leven

Onze vriendschap is als een anker

Heeft ons niet laten breken

En ons leven gered.

Refrein:

En twintig jaar, als water in zand,

Maar ik wil er niet in geloven.

Laat de tempel lang wit worden

En ze schrijven een patroniem bij de naam,

We zijn dezelfde jongens

En onze vriendschap is nog steeds

Onder de schatten van elke schatkamer

Geen prijs!