Увы - Руставели

Как не охота тратить время

На цепи длинных и обычных фраз,

Но все же, надо скинуть бремя,

Тех мыслей, что во мне сейчас.

Тех мыслей, что в пыли лежали,

Бродили под налетом дней.

От давности которой устали,

С трудом ждать от тебя вестей.

Но, не приходит ничего.

Один топчусь я в мире жалком,

Кукушкой без гнезда и без любви.

Среди друзей прослыл я нарком,

А для тебя — никем, увы…

Hoe geen tijd te verspillen?

Op een ketting van lange en gewone zinnen,

Maar toch, je moet de last van je afwerpen,

De gedachten die nu in mij zijn.

Die gedachten die in het stof lagen,

Dwaalde onder de inval van dagen.

Van het recept waarvan we moe zijn,

Het is moeilijk om op nieuws van u te wachten.

Maar er komt niets.

Ik ben alleen aan het vertrappen in een ellendige wereld,

Een koekoek zonder nest en zonder liefde.

Onder mijn vrienden stond ik bekend als volkscommissaris,

En voor jou - niemand, helaas ...