Паноптикум - Руставели

Припев:

Кто-то хочет подавить твою волю,

Кто-то хочет забрать твою долю.

Кто-то дерется — не может смириться,

Кто-то добьется, а кто-то сломается.

Кто-то хочет подавить твою волю,

Кто-то хочет забрать твою долю.

Кто-то дерется — не может смириться,

Кто-то добьется, а кто-то сломается.

Плебеи жаждут, а воины точат ножи,

За новым виражом — мираж, мумии надежды

Археологи будущего найдут твои мечты,

Сгоревшие от близости Солнца на трендовой одежде.

Оставь себе немного счастья на потом,

И ты увидишь, как оно непременно превратится в кукиш.

Кто правит спектр твоего обзора — тот не видим,

И пусть снаружи трижды корка, внутри ты — мякиш.

Оглянись вокруг!

Кого ты видишь, и кем ты станешь?

Кому ты веришь — лишь оживший набор клавиш.

Шутократия с тобой с пеленок родильного дома,

В последние дни Катехона, угораздило же

Нам родиться на свет, что скорее тьма с подсветкой.

При поиске счастья не ошибись с розеткой.

При поиске смысла не попади в,

Пара Алилуй с песнями, и ты — живой труп!

Рупор у каждого, шум и гул безнадежен,

Новый мир слишком сложен, и нам это походу нравится.

Трехэксельный положим на все, что будет дальше,

Мы ждем восьмой говнофон мы ждем пятницу!

Мы ждем пятницу…

Мы живем в пятницу…

Мы и есть пятница.

Это паноптикум!

Припев:

Кто-то хочет подавить твою волю,

Кто-то хочет забрать твою долю.

Кто-то дерется — не может смириться,

Кто-то добьется, а кто-то сломается.

Кто-то хочет подавить твою волю,

Кто-то хочет забрать твою долю.

Кто-то дерется — не может смириться,

Кто-то добьется, а кто-то сломается.

Что-то не приходит с опытом, как ни старайся.

Грабли бьют по лбу.

Человечество наше, как здрасьте.

Кто-то грязный и хитрый вырубает рычаг.

Тут же что-то кому то не так, кто-то кому-то враг!

Снова мир полон ловушек и войн,

Что-то темное омутом нас ведет за собой.

Анфасом к затылку, живой ниткой к обрыву.

Бабочкой не станет гусеница жизней наших.

И тот из нас не фашик, кто одинок предельно,

Но по наблюдению — таких не бывает уверенных.

Ты вплетен в клубок, клубок вплетен в клубок,

Хуякс, — и твой лучший друг голубок!

Бывает и так, но бывает и хуже,

Когда твои друзья все сладкие, но с гнилыми душами.

Когда твоя семья не счастье, а тюрьма и каторга;

Когда твою надежду вынесли вперед за ноги.

Узнаешь себя, если нет — узнаешь,

Все что здесь находится когда-то теряешь.

Станет темной ночью все, что было светом.

Держи удачу за хвост, а ствол держи пистолетом.

Держи пистолетом!

Владей пистолетом!

Будь пистолетом!

Это паноптикум…

Это паноптикум…

Это паноптикум…

Refrein:

Iemand wil je wil verpletteren

Iemand wil jouw deel afpakken.

Iemand vecht - kan zich niet verzoenen,

Iemand zal slagen en iemand zal breken.

Iemand wil je wil verpletteren

Iemand wil jouw deel afpakken.

Iemand vecht - kan zich niet verzoenen,

Iemand zal slagen en iemand zal breken.

De plebejers hebben dorst, en de krijgers slijpen hun messen,

Achter een nieuwe wending - een luchtspiegeling, mummies van hoop

Archeologen van de toekomst zullen je dromen vinden

Verbrand door de nabijheid van de zon op trendy kleding.

Gun jezelf wat geluk voor later

En je zult zien hoe het zeker een koekje wordt.

Wie regeert het spectrum van uw recensie - hij is niet zichtbaar,

En laat de korst drie keer buiten zijn, van binnen ben je een kruimel.

Kijk om je heen!

Wie zie je en wie word je?

Wie denk je dat slechts een set sleutels is die tot leven komen.

Grappen met jou vanaf de wieg van de kraamkliniek,

In de laatste dagen van Katechon is het gelukt om

We zijn geboren in de wereld, die nogal duisternis is met verlichting.

Als je op zoek bent naar geluk, vergis je dan niet met de rozet.

Als je op zoek bent naar betekenis, val dan niet in,

Een paar Aliluy met liedjes, en je bent een levend lijk!

Iedereen heeft een mondstuk, het geluid en gerommel is hopeloos,

De nieuwe wereld is te complex en daar houden we wel van.

Laten we de triplexel op alles zetten wat hierna gaat gebeuren,

We wachten op de achtste shitphone, we wachten op vrijdag!

We wachten tot vrijdag...

We leven op vrijdag...

We zijn vrijdag.

Het is een panopticum!

Refrein:

Iemand wil je wil verpletteren

Iemand wil jouw deel afpakken.

Iemand vecht - kan zich niet verzoenen,

Iemand zal slagen en iemand zal breken.

Iemand wil je wil verpletteren

Iemand wil jouw deel afpakken.

Iemand vecht - kan zich niet verzoenen,

Iemand zal slagen en iemand zal breken.

Iets komt niet met ervaring, hoe hard je ook probeert.

De hark raakt het voorhoofd.

Hallo, onze menselijkheid.

Iemand die vuil en sluw is, snijdt de hendel door.

Meteen is er iets mis voor iemand, iemand is iemands vijand!

Opnieuw is de wereld vol vallen en oorlogen,

Iets donkers leidt ons als een draaikolk.

Volledig gezicht naar de achterkant van het hoofd, een levende draad naar de klif.

De rups van ons leven zal geen vlinder worden.

En een van ons is geen fascist die extreem eenzaam is,

Maar volgens observatie - zulke mensen weten het niet zeker.

Je bent geweven tot een bal, een bal is geweven tot een bal,

Hujax - en je beste vriend is een duif!

Het gebeurt zo, maar het gebeurt nog erger,

Als je vrienden allemaal lief zijn, maar met rotte zielen.

Wanneer je gezin geen geluk is, maar gevangenis en dwangarbeid;

Toen je hoop door je voeten werd gedragen.

Je zult jezelf herkennen, zo niet, dan weet je het

Alles wat hier is, is ooit verloren gegaan.

Alles wat licht was, zal een donkere nacht worden.

Houd het geluk bij de staart en houd de loop vast met een pistool.

Houd het pistool vast!

Bezit een pistool!

Wees een pistool!

Het is een panopticum...

Het is een panopticum...

Het is een panopticum...