Очевидно - Руставели

Ты прекрасна как майское солнце,

Что сквозь тучи заглянет в оконце.

Как морская гладь — ты спокойна,

Так же загадочна и бездонна.

Я твоей красотой упиваюсь,

Как странник в пустыне водою последней.

Твои чары сильнее блоков защиты моего организма.

Ты внутри меня вирусом заразила все мысли.

Отныне, себе не пренадлежу я.

Знаю что теперь это видно.

Пусть для тебя это странно пока еще,

Но для меня — очевидно.

Je bent mooi als de meizon,

Wat zal er door de wolken naar het raam kijken.

Zoals het zeeoppervlak - je bent kalm,

Net zo mysterieus en bodemloos.

Ik geniet van je schoonheid

Als een zwerver in de woestijn bij het laatste water.

Je charmes zijn sterker dan de verdedigingsblokken van mijn lichaam.

Je besmette al mijn gedachten met een virus in mij.

Vanaf nu ben ik niet van mezelf.

Ik weet dat het nu zichtbaar is.

Laat het nog vreemd voor je zijn

Maar voor mij is het duidelijk.