М.А.Е. - Руставели

Мы сами выбираем дороги

По которому идём как слепые котята

Часто меняем разные пороги

На те где нахуй не впёрлись такие ребята.

Мы ищем ответа там, где их нет и не будет,

В наших венах течёт кровь слишком неровно,

Для нас выходными стали серые будни,

А в призыве «Ровняйсь"мы всегда в положении воина.

Окружение наше, из могильных венков и заборов

И в глазах наших сквозь клетки отражается небо.

Мы суть разногласия адвокатов и прокуроров,

Мы эксклюзивное горечь среди сладкого шертвотряпа.

We kiezen onze eigen wegen

Waarop we lopen als blinde kittens

We veranderen vaak verschillende drempels

Waar deze jongens het niet verknoeien.

We zoeken een antwoord waar er geen is en niet zal zijn,

In onze aderen stroomt het bloed te ongelijkmatig

Grijze weekdagen zijn voor ons een weekend geworden,

En in de oproep "Wees gelijk" bevinden we ons altijd in de positie van een krijger.

Onze omgeving, van grafkransen en hekken

En in onze ogen wordt de lucht weerspiegeld door de cellen.

Wij zijn de essentie van het meningsverschil tussen advocaten en openbare aanklagers,

Wij zijn de exclusieve bitterheid onder de zoete ratelslang.