Juliette - Roméo Elvis, Le Motel

Juliette

Je voulais croire à l’impossible, un amour parfait

Faire le double de ma lessive et mourir accompagné

Mais j’ai des doutes concernant tes frénésies

Disait-elle au téléphone, je me calme et tu m’ouvres la porte

C’est les mêmes conneries qu’hier soir

Celles de demain seront pareilles

Ne vois-tu pas que mon amour est parti?

Ne vois-tu pas que tous les messages que j’ignore?

Pitié, je t’implore, ne vois-tu pas que je quitte le navire?

Juliette, comme par hasard, ça finit mal

On s'était pourtant promis pas de coups de putes et pas de filatures

Et mes histoires d’amour me donnent le mal de crâne

T’es parano, pars avant que je devienne crade et que je perde le nord

De l’amour à la haine, il n’y a qu’un pas, je l’ai enjambé

Enchanté, je suis incapable de le demander

Chérie, voudrais-tu te taire?

Et laisse faire la douleur

J’espère du fond du cœur que tu souffres

J’espère que les séquelles s’effacent

À Bruxelles, j’ai le cœur vide et les mêmes histoires néfastes

Sèche ces fausses larmes et tes souvenirs

J’envenime le drame par la haine et la tragédie

Puis, bagatelle et crises de nerfs en défense

Je n’ai plus d’essence pour me bagarrer ou profaner des sentences

Examine ma race, mes cernes en disent long sur mes pensées

De l’ombre et des idées noires

Du monde dans les soirées

L’alcool est une drogue, mes synapses lâchent Porte de Hal

J’avais dit plus tard mais mon corps s'écroule et touche le sol de plein fouet

J’ai la bile qui coule et toutes mes poches sont pleines de néant

Un aller simple au pays des emmerdes du célibataire s’il vous plait

J’ai la flemme d’y retourner mais j’ai pas d’autres options

Cette fille me dégoûte, mon dieu qu’elle était belle

Quand sa peau prenait des couleurs du soleil

Douleur, cette fois, ça ne passera pas

D’où le triste faciès que je présente tous les soirs

La flamme s'éteint pour toujours quand le bic est vide

Julia

Ik wilde geloven in het onmogelijke, een perfecte liefde

Verdubbel mijn was en sterf vergezeld

Maar ik heb twijfels over je razernij

Ze zei aan de telefoon, ik kalmeer en jij doet de deur open

Het is dezelfde bullshit als gisteravond

Morgen zal hetzelfde zijn

Zie je niet dat mijn liefde weg is?

Zie je niet alle berichten die ik negeer?

Alsjeblieft, ik smeek je, zie je niet dat ik het schip verlaat?

Juliette, als bij toeval loopt het slecht af

We hadden elkaar beloofd geen hoerenschoten en geen spinnen

En mijn liefdesverhalen bezorgen me hoofdpijn

Jij paranoïde, ga weg voordat ik vies word en de weg kwijtraak

Van liefde tot haat, er is maar één stap, ik heb het overspannen

Blij, ik kan er niet om vragen

Lieverd, wil je je mond houden?

En laat de pijn zijn

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je lijdt

Ik hoop dat de littekens weggaan

In Brussel heb ik een leeg hart en dezelfde slechte verhalen

Droog die neptranen en je herinneringen

Ik vergiftig drama met haat en tragedie

Dan kleinigheid en driftbuien ter verdediging

Ik heb geen benzine meer om te vechten of profane zinnen te maken

Onderzoek mijn ras, mijn donkere kringen zeggen veel over mijn gedachten

Schaduwen en donkere gedachten

Druk in de avond

Alcohol is een drug, mijn synapsen laten vallen Porte de Hall

zei ik later, maar mijn lichaam brokkelt af en raakt de grond

Ik heb de gal laten stromen en al mijn zakken zitten vol niets

Een enkeltje naar het land van de vrijgezellenpoep alstublieft

Ik ben te lui om terug te gaan, maar ik heb geen andere opties

Dit meisje walgt van me, mijn god, ze was mooi

Toen haar huid verkleurde door de zon

Pijn, deze keer gaat het niet over

Vandaar het droevige gezicht dat ik elke avond presenteer

De vlam gaat voor altijd uit als de pen leeg is