Stelle - Raige

Le panchine vuote, Facebook pieno

La tecnologia si muove, perdiamo terreno

Internet riduce le distanze

Parliamo con tutti dalle nostre stanze, ma le ampliate anche?

Se mi affaccio sul pianerottolo non so il nome dei miei vicini

Se non fosse che i figli ascoltano rap e mi seguono sui social

Non saprei nemmeno il nickname di quei due bambini

Ci ostiniamo a vivere la vita degli altri

Che siano attori, calciatori o cantanti

Come se il mondo fosse tutto delle persone importanti

E noi sotto, piccoli e ignoranti

A conti fatti siamo tutti quanti politeisti

Nuove piramidi, antichi Egizi

Più andiamo avanti più spegniamo il potenziale

Ma una stella per splendere ha bisogno di bruciare

Nel futuro breve più immediato

Il vero lusso è la felicità

Senza fiato, senza contatto

Con il cuore spaccato a metà

Io sono buono solamente a scrivere

Cosa darei per vederti ridere

Cosa darei per vederti ridere

Cosa farei per vederti vivere

In questo nulla cosmico siamo granelli di sabbia

Attaccati a brandelli di speranza

Siamo fatti tutti della stessa sostanza

Al 70% di acqua

Quindi se il Sole fosse al posto di Giove

Brucerebbe le persone senza fare distinzione

Tra le ricche e le povere, sconosciute o famose

Senza nulla togliere, Darwin non aveva ragione

Siamo fermi al Medioevo con l’evoluzione

Lo sguardo verso il cielo cerca una soluzione

Ma a forza di guardare solo verso l’alto

Ci siamo dimenticati di ciò che succede in basso

Nel futuro breve più immediato

Il vero lusso è la felicità

Senza fiato, senza contatto

Con il cuore spaccato a metà

Io sono buono solamente a scrivere

Cosa darei per vederti ridere

Cosa darei per vederti ridere

Cosa farei per vederti vivere

I giorni passano, tutti uguali

Cambiano solo i numeri nei calendari

Dimentichiamo di essere speciali

Diventiamo stupidi, abitudinari

Inventiamo un’arma e un’altra predica

Poi si guarda in alto chi ci salverà

Se le risposte piovessero

Gli ombrelli sarebbero al contrario

Come per colpa del vento

Abbiamo i telescopi puntati sull’universo

E nemmeno una lente d’ingrandimento

Per riuscire a guardarci dentro

Se il cielo si spegnesse tutto domani

E Dio dall’alto ci guardasse, noi saremmo lì a nascondere

I nostri errori, il nostro essere umani

Pregando perché è il modo che conosciamo per corrompere

Non ci arriveremo neanche lontanamente

A pensare che le luci elettriche

Viste al buio sono come le stelle

Viste da sopra sembrerebbero stelle

Sono come le stelle

Sono come le stelle

Nel futuro breve più immediato

Il vero lusso è la felicità

Senza fiato, senza contatto

Con il cuore spaccato a metà

Io sono buono solamente a scrivere

Cosa darei per vederti ridere

Cosa darei per vederti ridere

Cosa farei per vederti vivere

De lege banken, vol Facebook

Technologie beweegt, we verliezen terrein

Internet verkleint afstanden

We praten met iedereen vanuit onze kamers, maar breiden jullie ze ook uit?

Als ik uitkijk op de overloop ken ik de namen van mijn buren niet

Behalve dat de kinderen naar rap luisteren en mij volgen op social media

Ik ken de bijnamen van die twee kinderen niet eens

We volharden in het leven van anderen

Of het nu acteurs, voetballers of zangers zijn

Alsof de wereld allemaal belangrijke mensen zijn

En wij beneden, klein en onwetend

Per saldo zijn we allemaal polytheïsten

Nieuwe piramides, oude Egyptenaren

Hoe verder we gaan, hoe meer we het potentieel uitschakelen

Maar een ster moet branden om te schijnen

In de meest directe korte toekomst

Ware luxe is geluk

Buiten adem, zonder contact

Met het hart in tweeën gedeeld

Ik ben alleen goed in schrijven

Wat zou ik ervoor geven om je te zien lachen

Wat zou ik ervoor geven om je te zien lachen

Wat zou ik doen om je live te zien?

In dit kosmische niets zijn we zandkorrels

Blijf bij flarden hoop

We zijn allemaal gemaakt van dezelfde stof

70% water

Dus als de zon in de plaats van Jupiter stond

Het zou mensen zonder onderscheid verbranden

Tussen rijk en arm, onbekend of beroemd

Zonder er afbreuk aan te doen, had Darwin geen gelijk

We zitten vast in de Middeleeuwen met evolutie

De blik naar de lucht zoekt een oplossing

Maar door alleen naar boven te kijken

We zijn vergeten wat er hieronder gebeurt

In de meest directe korte toekomst

Ware luxe is geluk

Buiten adem, zonder contact

Met het hart in tweeën gedeeld

Ik ben alleen goed in schrijven

Wat zou ik ervoor geven om je te zien lachen

Wat zou ik ervoor geven om je te zien lachen

Wat zou ik doen om je live te zien?

De dagen gaan voorbij, toch

Alleen de cijfers in de kalenders veranderen

We vergeten dat we speciaal zijn

We worden dom, gewoonte

We vinden een wapen uit en nog een preek

Dan kijken we op wie ons gaat redden

Als de antwoorden regenen

Paraplu's zouden andersom zijn

Als door de wind

We hebben telescopen gericht op het heelal

En niet eens een vergrootglas

Om binnen te kunnen kijken

Als de lucht morgen uitgaat

En God keek van boven naar ons, we zouden daar zijn om ons te verbergen

Onze fouten, onze mens

Bidden omdat dat de manier is die we kennen om te corrumperen

We komen er niet in de buurt

Te denken dat de elektrische verlichting

In het donker gezien zijn ze als de sterren

Van bovenaf gezien zouden ze op sterren lijken

Ze zijn als de sterren

Ze zijn als de sterren

In de meest directe korte toekomst

Ware luxe is geluk

Buiten adem, zonder contact

Met het hart in tweeën gedeeld

Ik ben alleen goed in schrijven

Wat zou ik ervoor geven om je te zien lachen

Wat zou ik ervoor geven om je te zien lachen

Wat zou ik doen om je live te zien?