Sensi di colpa - Raige

La felicità non conosce le scorciatoie

Mentre la città la fuori alterna sirene alle risate idiote

Io faccio i conti con me stesso, per questo

Prima delle parole condivido il silenzio

La tv non fa testo, il palinsesto

Ha bisogno di odio per l’audience, qua l’amore ha già perso

Scommetto che la Barbara D’Urso m’ammazzerebbe

Se c’avesse la certezza che servisse per le sue dirette

Metto felpa e giacca, salgo in macchina

Fuori è quasi l’alba la notte ancora mi affascina

Ma lungo queste strade ci sono solo puttane

Bianche come bomboniere, alte

Nonostante il freddo vanno vestite, solo di giarrettiere

E calze, fumando come ciminiere

Oh, soldi, sesso e potere

Dio si sarà sentito solo e sarà andato a prendersi da bere

Anche Dio soffre di sensi di colpa

Ha perso un figlio per salvare la terra

Io lo biasimo non ci ascolta, se non mi ascollta

Tocca a me salvarmi da questa merda

La gente lascia la provincia

Solo per sognare di tornarci per il resto della vita

Oppure non la lascia affatto

Solo per sognare di andarsene da un momento all’altro

Io accendo l’autoradio e premo l’acceleratore, affondo

Mentre la notte muore, spunta il giorno

Qualcuno fa la spesa dentro un cassonetto, alla mia destra

La mani rovistano, va su e giù con la testa

La miseria non mostra ragioni, se non è la nostra

Quindi cosa mi importa

Solo che più vivo questo schifo, più vorrei

Mettere chilometri fra i sogni miei e questa merda

Che ci divida, ragazze scambiano la droga per l’ossigeno

Non posso essere libero, sotto quel politico

Dio ha buttato la spugna, davvero

Ora, siamo soli sul serio

Anche Dio soffre di sensi di colpa

Ha perso un figlio per salvare la terra

Io lo biasimo non ci ascolta, se non mi ascollta

Tocca a me salvarmi da questa merda

Geluk kent geen snelkoppelingen

Terwijl de stad buiten afwisselt tussen sirenes en idioot gelach

Ik behandel mezelf hiervoor

Voor woorden deel ik de stilte

De tv maakt geen tekst, het schema

Hij heeft haat nodig voor het publiek, de liefde is hier al verloren

Ik wed dat Barbara D'Urso me zou vermoorden

Als er zekerheid was dat het nodig was voor zijn live-uitzendingen

Ik trek sweatshirt en jas aan, stap in de auto

Buiten is het bijna ochtend, de nacht fascineert me nog steeds

Maar er zijn alleen hoeren langs deze straten

Wit als huwelijksgunsten, lang

Ondanks de kou moeten ze gekleed zijn, alleen in kousenbanden

En sokken, rokend als schoorstenen

Oh, geld, seks en macht

God zal zich eenzaam hebben gevoeld en weggegaan om wat te drinken

God lijdt ook aan schuldgevoelens

Hij verloor een zoon om de aarde te redden

Ik geef hem de schuld dat hij niet naar ons luistert als hij niet naar mij luistert

Het is aan mij om mezelf te redden van deze shit

Mensen verlaten de provincie

Gewoon om te dromen om terug te gaan voor de rest van je leven

Of hij laat het helemaal niet liggen

Alleen om te dromen van het verlaten van op elk moment

Ik zet de autoradio aan en trap het gaspedaal in, longe

Als de nacht sterft, breekt de dag aan

Er is iemand aan het winkelen in een prullenbak aan mijn rechterkant

De handen rommelen, het gaat op en neer met het hoofd

De ellende heeft geen reden, als het niet de onze is

Dus wat kan het mij schelen?

Alleen hoe meer ik deze rotzooi leef, hoe meer ik wens

Zet mijlen tussen mijn dromen en deze shit

Moge het ons verdelen, meisjes verwarren drugs voor zuurstof

Ik kan niet vrij zijn onder die politicus

God gooide de handdoek in de ring, echt waar

Nu zijn we echt alleen

God lijdt ook aan schuldgevoelens

Hij verloor een zoon om de aarde te redden

Ik geef hem de schuld dat hij niet naar ons luistert als hij niet naar mij luistert

Het is aan mij om mezelf te redden van deze shit