Laura - Prinz Pi

Nach der Morgenröte kam das Tagesgelb

In der Nacht war’n wir blauer als die Farbe selbst

Jetzt is' alles monochrom, der Mensch ist elektrisch

Seit du weg bist, bin ich ohne Strom

Es is' wahr, am Ende werden nur Narben bleiben

Die Schmerzen werden klein und groß mit den Jahreszeiten

Irgendwann werd' auch ich auf ihre Bahre steigen

Du bist und bleibst mein großes Fragezeichen

Als du mich anschriest, ich soll' mich verpissen

Als ich dich anschrie, so anti «was is denn?»

Als du das Telefon warfst, das Telefon dann

In Zeitlupe an meiner Schläfe zersprang

Als Blut aus dem Riss an der Stirn aufs Parkett floss

Ich ging, mich abends dann sowas von wegschoss

Wir uns liebten in Trümmern des Laptops

Vom Streit, nach diesem, auf Schreien folgt Liebe

Auf Weinen folgt ein Gefühl, das traurig und süchtig zugleich macht

Der Geruch von dir war meine Heimat

Deine wahren Lügen, deine andere Ansicht

Dein Blickwinkel, scharfes Blau, das mich anblitzt

Dein Muttermal auf dem linken Schulterblatt

Das, was du zu mir sagtest, was ich erduldet hab

Das, was ich zu dir sagte, was du verziehen hast

Die schlafende Welt der Nacht war unser Spielplatz

Wenn das Abendlicht in genau dieser Farbe ist

Dann ist ein Loch in der Luft, wo du standest

Hörst du mich, wo du bist?

Bleib genau da, bald komm ich nach, also wart auf mich

Wenn das Abendlicht in genau dieser Farbe ist

Dann ist ein Loch in der Luft, wo du standest

Hörst du mich, wo du bist?

Bleib genau da, bald komm ich nach, also wart auf mich

Im Kokon auf der nächtlichen Autobahn bei Tempo 200

Sind wir ganz allein, sind wir ganz sicher

Sind die Streifen aus Lichtern unsere einzigen Zeugen

Denken beide: «Die ganze Welt kann mich mal»

Gemeinsame Einsamkeit, zwei Egomanen

Zwei Wenigschläfer, ein Melodram

Du hast eine Schwäche: dein kleiner Helfer

Der dir half und half, bis du nicht mehr du selbst warst

Als wir uns kennenlernten, warst du 4 Jahre älter

Als wir uns trennten, acht und die Stadt ein paar Grade kälter

Zu viel gezogen, zu viel, um irgendwie zu klappen

Futter fürs Ego, Anabol für deine psychischen Macken

Du bist mir entglitten, der Fluch der schwarzen AmEx

Tod auf Raten, gekauft mit dem Geld deines Vaters

Ich wollte dich halten, doch war zu jung, war zu dumm, war zu stolz

Auf ihre Art hatten wir beide uns’re Nase voll

Wenn das Abendlicht in genau dieser Farbe ist

Dann ist ein Loch in der Luft, wo du standest

Hörst du mich, wo du bist?

Bleib genau da, bald komm ich nach, also wart auf mich

Als mein Handy dann klingelte, mit deiner Nummer

Ich erst mal nich' dranging, beim dritten Mal unter

Fluchen dann doch, als irgendwer dran war

Der fragte «Wer sind Sie?»

Von dir ein Bekannter?

Er sagte, meine Nummer wär' die letzte gewesen

Die du vor dem Unfall dann wähltest

Als dein Vater, den ich nie getroffen hab', sagte

Dein Wagen, Brücke, mehrfach überschlagen

Sekundenbruchteile, keine Bremsspur zu finden

Selbstmord, Zehnter Mai, Beerdigung München

Dann klicken, Stille bei klingelnden Ohren

So bin ich erfroren im inneren Norden

Wie ich mich anschrie, wie sich alles zusamm’zieht

Wie mich jeder Mensch seitdem anklagend ansieht

Ich hab diesen Song hier schon x-mal geschrieben

X-mal verworfen, nie die richtigen Worte

Auch diesmal is' alles nicht perfekt genug

Ich fahr' in Tokio durch Shibuya mit dem letzten Zug

In dem flackernden Neonlicht, in der Scheibe seh' ich dich

Ich wär' gern da, wo mein Mädchen ist

Mein eiskalter Engel

Wie oft ich versucht habe, dich um jeden Preis zu verdrängen

Deine klassische Tiffany-Silberkette

Noch heute sehe ich in Menschenmengen manchma' deine Silhouette

Es ist ein tiefer Schnitt, wo du warst, doch irgendwas ist da

Da ist kein Nichts, wo du warst, da ist Licht, wo du warst

Ein Schimmer, ein ganz kleiner

Ich kann ihn seh’n, sonst sieht ihn keiner

Wenn du auf der großen Party bist

Reservier' uns den besten Platz

Dann reden wir über dein' letzten Satz

Wenn du oben bist, dann wart auf mich im Licht

Wenn du unten bist, dann trag dein Kleid mit Schlitz

Die Schecks, die mein Mund schrieb, die war’n nich' gedeckt

Ich hab gesucht, aber es gibt niemand', der dich ersetzt

Und ja, es stimmt, wir beide war’n nich' perfekt

Zu viel Streits, zu viel Drama, zu viel Sex

Du warst mein neuer Kontinent, ich hab' dich entdeckt

Wenn ich dich wieder treff', dann geh' ich nicht mehr weg

Dann geh' ich nie mehr weg

Geh' ich nie mehr weg

Dann geh' ich nie mehr weg

Nie mehr weg

Na de dageraad kwam het geel van de dag

In de nacht waren we blauwer dan de kleur zelf

Nu is alles monochroom, de mens is elektrisch

Sinds je weg bent, zit ik zonder stroom

Het is waar, uiteindelijk blijven er alleen littekens over

De pijnen worden klein en groot met de seizoenen

Op een gegeven moment zal ik ook op haar brancard klimmen

Je bent en blijft mijn grote vraagteken

Toen je tegen me schreeuwde dat ik moest oprotten

Toen ik tegen je schreeuwde, dus anti "wat is er?"

Toen je de telefoon gooide, de telefoon toen

Gebarsten in slow motion op mijn slaap

Terwijl het bloed uit de spleet op het voorhoofd op de vloer stroomde

Ik ging en schoot mezelf 's avonds weg

We bedreven de liefde in de ruïnes van de laptop

Van strijd, daarna, op schreeuwen volgt liefde

Huilen wordt gevolgd door een gevoel dat tegelijkertijd verdrietig en verslavend is

De geur van jou was mijn thuis

Je ware leugens, je andere kijk

Jouw perspectief, scherp blauw flitsend naar mij

Je moedervlek op je linkerschouderblad

Wat je tegen me zei, wat ik heb doorstaan

Wat ik tegen je zei, wat je vergaf

De slapende wereld van de nacht was onze speeltuin

Wanneer het avondlicht precies die kleur heeft

Dan is er een gat in de lucht waar jij stond

Hoor je me waar je bent?

Blijf daar, ik volg je snel, dus wacht op me

Wanneer het avondlicht precies die kleur heeft

Dan is er een gat in de lucht waar jij stond

Hoor je me waar je bent?

Blijf daar, ik volg je snel, dus wacht op me

In een cocon op de snelweg 's nachts met 200 km/h

Als we helemaal alleen zijn, zijn we redelijk veilig

Zijn de lichtstrepen onze enige getuigen?

Beiden denken: "De hele wereld kan me neuken"

Gemeenschappelijke eenzaamheid, twee egomaniakken

Twee kleine slapers, één melodrama

Je hebt een zwakte: je kleine helper

Wie heeft je geholpen en geholpen tot je jezelf niet meer was

Toen we elkaar ontmoetten was je 4 jaar ouder

Toen we uit elkaar gingen, acht en de stad een paar graden kouder

Te veel getrokken, te veel om op de een of andere manier uit te werken

Voedsel voor het ego, anabool voor je mentale eigenaardigheden

Je bent aan mij ontsnapt, de vloek van de zwarte AmEx

Overlijden op afbetaling gekocht met het geld van je vader

Ik wilde je vasthouden maar was te jong, was te dom, was te trots

Op hun eigen manier hadden we allebei onze buik vol

Wanneer het avondlicht precies die kleur heeft

Dan is er een gat in de lucht waar jij stond

Hoor je me waar je bent?

Blijf daar, ik volg je snel, dus wacht op me

Toen mijn mobiele telefoon ging met jouw nummer

Ik antwoordde eerst niet, de derde keer onder

Zweer dan als iemand aan de beurt was

Hij vroeg: "Wie ben jij?"

Een kennis van je?

Hij zei dat mijn nummer het laatste was

Die je toen koos voor het ongeval

Toen je vader, die ik nooit heb ontmoet, zei:

Je auto, brug, meerdere keren gekanteld

Fracties van een seconde, geen remspoor te vinden

Zelfmoord, 10 mei, begrafenis in München

Klik dan, stilte voor rinkelende oren

Dus ik vroor dood in het binnenste noorden

Hoe ik tegen mezelf schreeuwde, hoe alles samenkomt

Hoe iedereen me sindsdien beschuldigend aankijkt

Ik heb dit nummer hier al zo vaak geschreven

X keer weggegooid, nooit de juiste woorden

Ook deze keer is niet alles perfect genoeg

Ik ga door Shibuya in Tokyo met de laatste trein

In het flikkerende neonlicht, in de ruit, zie ik je

Ik zou graag zijn waar mijn meisje is

Mijn koude engel

Hoe vaak heb ik geprobeerd je te verdrijven tegen elke prijs?

Je klassieke Tiffany zilveren ketting

Zelfs vandaag zie ik je silhouet soms in de menigte

Het is een diepe snee waar je bent geweest, maar er is iets

Er is niets waar je bent geweest, er is licht waar je bent geweest

Een glimp, een heel kleintje

Ik kan hem zien, anders ziet niemand hem

Als je op het grote feest bent

Reserveer de beste stoel voor ons

Dan hebben we het over je laatste zin

Als je op de top bent, wacht dan op mij in het licht

Als je down bent, draag je jurk dan met een split

De cheques die mijn mond schreef waren niet gedekt

Ik heb gezocht, maar er is niemand' om je te vervangen

En ja, het is waar, we waren geen van beiden perfect

Te veel vechten, te veel drama, te veel seks

Je was mijn nieuwe continent, ik heb je ontdekt

Als ik je weer ontmoet, dan ga ik niet weg

Dan ga ik nooit meer weg

Ik ga nooit meer weg

Dan ga ik nooit meer weg

Nooit meer weg