Engel - Prinz Pi

Alle wollen dich brechen, es ist schwer

Mit dem riesengroßen Druck, der auf der Brust liegt

Während tausend Stimmen sprechen, bist du leer

Wenn wieder der Geruch in der Luft liegt

Der blassrosa Himmel an einem scheißkalten Märzmorgen

Der Friedhof verschluckt vom steinharten Erdboden

Liegen die Herzlosen neben den Samaritern

Neben Wehrlosen, neben denen die’s verdient haben

Alle liegen sie nebeneinander

Alle sterben gleich leben anders

Nachts kommen die Satanisten

Tagsüber die Messdiener, die einst die Hand von dem

Pädophilen Pater küssten und ihm den Tod wünschen

In jeder Reihe liegen alle sieben Todsünden

Ich will den Code finden, der alles einschließt

Was man in den heiligen Schriften zwischen den Zeilen liest

Ich studierte persische Teppiche

Wühlte mich durch etliche

Deutungen und fand die einzig verlässliche:

In dem siebten Buche Hoth

Doch wenn ich sage was ich weiß bin ich tot!

Die Engel sinken nieder zum Volk

Die Engel haben Schwingen aus Gold

Die Engel haben Stimmen aus Gold

Und sie singen: «Der Himmel ist voll!»

Wir schreiben Tag 1, der neuen Zeit

An jedem Grabstein

Nagt ein Zahn sein Pfad rein

Mal ist der Riss groß, mal ist er haarklein

Das muss Gottes blutroter Pfad sein

Alle Religionen weisen zum Tod hin

Alle beschreiben seinen Boten

Sie unterscheiden Gebote, Schriften, Propheten

Doch ihr Beginn ist das Leben

Irgendwer überprüft meine Thesen

Ein übersinnliches Wesen

Wenn es mich hört, dann sag mir nur eines:

Welchen Sinn hat mein Leben?

Muss ich ihm einen geben?

Muss ich beten?

Darf ich es selber mir nehmen?

Ich suche Sinn in der Lehre

So ist der Mensch, er muss sich eben alles erklären

Die Dummen glauben alles

Die Dümmeren glauben Mysterien

Die komplizierte Dinge einfach erklären

Wenn die Zeit eine Schnur wär

Würd ich sie zerschneiden, wie Edward mit den Scherenhänden

Ich sitze auf Nebelbänken, warte auf die Endzeit

Zusammen mit Jesus, dem Sklaven der Menschheit

Er hat ein Fotoalbum der letzten 2000 Jahre dabei und holt ein paar Fotos raus:

Kreuzzug, Kriege, Holocaust

Er tippt an die Stirn von Adam und fragt:

Wer wohnt in dem hohlen Haus?

Die Menschheit fliegt, fliegt aus dem Paradies hinaus

Iedereen wil je breken, het is moeilijk

Met de enorme druk die op de borst staat

Terwijl duizend stemmen spreken, ben je leeg

Als de geur weer in de lucht hangt

De lichtroze lucht op een ijskoude ochtend in maart

Het kerkhof wordt verzwolgen door de keiharde grond

De Hartelozen liggen naast de Samaritanen

Naast de weerlozen, naast degenen die het verdienen

Ze staan ​​allemaal naast elkaar

Iedereen sterft hetzelfde, leeft anders

'S Nachts komen de satanisten

Overdag waren de acolieten die eens de hand van de

Kuste pedofiel vader en wenste hem dood

In elke rij staan ​​alle zeven hoofdzonden

Ik wil de code vinden die alles omsluit

Wat je tussen de regels in de Schrift leest

Ik heb Perzische tapijten gestudeerd

Ik heb er nogal wat doorgespit

interpretaties en vond de enige betrouwbare:

In het zevende boek van Hoth

Maar als ik zeg wat ik weet, ben ik dood!

De engelen dalen af ​​naar de mensen

De engelen hebben vleugels van goud

De engelen hebben stemmen van goud

En ze zingen: "The sky is full!"

We schrijven dag 1, de nieuwe tijd

Op elke grafsteen

Een tand knaagt zijn weg naar binnen

Soms is de scheur groot, soms een haarbreedte

Dat moet Gods bloedrode pad zijn

Alle religies wijzen naar de dood

Allen beschrijven zijn boodschapper

Ze onderscheiden geboden, geschriften, profeten

Maar het begin is leven

Iemand controleert mijn scripties

Een bovennatuurlijk wezen

Als het me hoort, vertel me dan één ding:

Wat is de zin van mijn leven?

Moet ik hem er een geven?

moet ik bidden?

Kan ik het zelf nemen?

Ik zoek naar betekenis in lesgeven

Zo zijn mensen, ze moeten gewoon alles aan zichzelf uitleggen

Dwazen geloven alles

De dwazen geloven mysteries

Leg ingewikkelde dingen eenvoudig uit

Als tijd een teken was

Ik zou ze in stukken snijden zoals Edward Scissorhands

Ik zit aan de oevers van mist, wachtend op de eindtijd

Samen met Jezus, de slaaf van de mensheid

Hij heeft een fotoalbum van de afgelopen 2000 jaar bij zich en haalt er een paar foto's uit:

Kruistocht, oorlogen, holocaust

Hij tikt op Adams voorhoofd en vraagt:

Wie woont er in het holle huis?

De mensheid vliegt, vliegt uit het paradijs