Zopiclone - Pierre Lapointe

Premier constat, je ne comprends pas

D’où me vient cette faiblesse

À bien y voir, je ne peux pas croire

Cet outrage à ma noblesse

J’ai gobé un par un mes aveux de défaite

La pression du cœur qui vous monte à la tête

Les yeux fermés, je t’ai vu m’aspirer

Amour sorcier, je ne t’aime plus

Tu n’es qu’une ombre disparue

Amour fatal, je ne sens plus

Cette ère de promesses

Car les insomnies nous arrachent du cœur

Ce sourire que dessinent nos paupières à l’heure

De prendre une pause j’ai augmenté la dose

Et par milliers de larmes j’avale

Dans mon sang fragile le métal

Jaillissant du doux Gardénal

De ma tempête

De ma tempête

De ma tempête

De bleu mon monde se tache sous mes yeux

Je ne sais pas ce que le contrat

Qui nous lie tout deux me laisse

Je garde espoir que par un beau soir

Je retrouve ma jeunesse

J’ai gobé un par un mes aveux de défaite

Faisant de mon lit une triste fête

Les yeux fanés

Je t’ai vu m’achever

Passion sorcière, je ne t’aime plus

Assoiffé, d’ton poison j’ai bu

Passion de peur je suis pris dans ta forteresse

Car les insomnies connaissent bien la valeur

Des trésors qui dorment dans les jardins des heures

Comme une rose

Ses épines indisposent

Et par milliers de larmes j’avale

Dans mon sang fragile le métal

Jaillissant du doux Gardénal

De ma tempête

De ma tempête

De ma tempête

Ouh, ouh, ouh

De bleu mon monde se tache sous mes yeux

Eerste observatie, ik begrijp het niet

Waar komt deze zwakte vandaan?

Ziet er goed uit, ik kan het niet geloven

Deze belediging voor mijn adel

Ik slikte een voor een mijn bekentenissen van mijn nederlaag in

De druk van het hart die naar je hoofd gaat

Ogen gesloten, ik zag je me zuigen

Tovenaarsliefde, ik hou niet meer van je

Je bent gewoon een verdwenen schaduw

Fatale liefde, ik voel me niet langer

Dit tijdperk van beloften

Omdat slapeloosheid ons uit het hart scheurt

Deze glimlach die onze oogleden op tijd tekenen

Om een ​​pauze te nemen heb ik de dosis verhoogd

En door duizenden tranen slik ik

In mijn fragiele bloed het metaal

Ontstaan ​​uit zoete Gardenal

van mijn storm

van mijn storm

van mijn storm

Blauw, mijn wereld is bevlekt voor mijn ogen

Ik weet niet wat het contract is

Dat bindt ons allebei verlaat mij

Ik blijf hopen dat op een mooie avond

Ik vind mijn jeugd

Ik slikte een voor een mijn bekentenissen van mijn nederlaag in

Van mijn bed een treurig feestje maken

De vervaagde ogen

Ik zag dat je me afmaakte

Heksenpassie, ik hou niet meer van je

Dorstig, van jouw gif dronk ik

Passie van angst Ik zit gevangen in jouw fort

Omdat slapeloosheid de waarde goed kent

Schatten die slapen in de tuinen van de uren

zoals een roos

Zijn doornen zijn ziek

En door duizenden tranen slik ik

In mijn fragiele bloed het metaal

Ontstaan ​​uit zoete Gardenal

van mijn storm

van mijn storm

van mijn storm

Oeh, oeh, oeh

Blauw, mijn wereld is bevlekt voor mijn ogen