Hyacinthe la jolie - Pierre Lapointe

Ferme-la, je n’veux pas

Savoir pourquoi, encore,

Tu as ri et chanté

Avec d’autres que moi

Moi, j'étais seul avec

Mes défauts et les rats

Qui dansaient sans arrêt

Entre mes pas

J’ai parléaux aïeux

Eux aussi m’ont dit

Qu’ils se sentaient

Un peu trop esseulés

Ces temps-ci

Toi, tu pars et

T’envoles comme

L’enfant qui rigole

Aussi vif et léger

Qu’un regard égaré

Vas-y, pars;

oui, va-t'en

Va manger àla table

De Hyacinthe la jolie, qui

M’a déjàcouchédans son lit

Au milieu des allées

De vent froid arrivant

Directement du futur passé

Sur la terre délaissée

Mes souvenirs ont poussé

Nourris par les rayons

Du soleil et l’odeur du fumier

Je n’ai rien oublié

Je n’ai rien amplifié

Pour moi, tout est trop clair

Tout est trop bien gravé

Chers camarades, oh!

Dites-moi

Que suis-je devenu?

Moi, votre enfant perdu car

Seul, je frissonne

Mais, pour personne,

Je ne peux oublier,

Ces cadeaux du passé

Ai-je vieilli trop tôt?

Ai-je vieilli trop tard?

Suis-je encore pris

Entre la jeunesse et

L’adulte éprouvé?

Tous ces rêves,

Toutes ces joies

Que j’avais en étant

Près de vous, chez

hyacinthe la jolie

Tout, j’ai tout emballé

Tout emmagasiné

Pour vous avoir près

De moi le jour où

Je m’en irai, au-dessus

Des nuages, quand pour moi

Arrivera la dernière ligne

La dernière page…

Chers camarades, oh!

Dites-moi, que suis-je devenu?

Moi, votre enfant perdu car

Seul, je frissonne

Mais, pour personne,

Je ne peux oublier

Ces cadeaux du passé

Zwijg, ik wil niet

Weet waarom, nogmaals,

Je lachte en zong

Met anderen dan ik

Ik, ik was alleen met

Mijn gebreken en de ratten

Wie danste non-stop

Tussen mijn stappen

Ik sprak met de voorouders

Ze vertelden me ook

dat ze voelden

Een beetje te eenzaam

Deze dagen

jij gaat en

Je vliegt zoals

Het lachende kind

Zo levendig en licht

dan een dwalende blik

Ga je gang, vertrek;

ja, ga weg

Ga aan tafel eten

Van Hyacint de mooie, wie?

Heeft me al naar bed gebracht

Midden in de gangpaden

Van koude wind die eraan komt

Rechtstreeks uit het toekomstige verleden

Op het verlaten land

Mijn herinneringen groeiden

gevoed door stralen

Zonneschijn en de geur van mest

Ik ben niets vergeten

Ik heb niets versterkt

Voor mij is alles te duidelijk

Alles is te goed gegraveerd

Beste kameraden, oh!

Zeg eens

Wat ben ik geworden?

Ik, je verloren kind omdat

Alleen, ik ril

Maar voor niemand

ik kan het niet vergeten,

Deze geschenken uit het verleden

Ben ik te vroeg oud geworden?

Ben ik te laat oud geworden?

Ben ik nog steeds gepakt?

Tussen jeugd en

De bewezen volwassene?

Al deze dromen

Al deze geneugten

Wat ik had toen ik was

Bij jou in de buurt, op

hyacint de mooie

Alles, ik heb alles ingepakt

Alles opgeslagen

Om je in de buurt te hebben

Van mij de dag

Ik zal gaan, hierboven

Wolken, wanneer voor mij

Komt de laatste regel

De laatste pagina...

Beste kameraden, oh!

Vertel me, wat ben ik geworden?

Ik, je verloren kind omdat

Alleen, ik ril

Maar voor niemand

ik kan het niet vergeten

Deze geschenken uit het verleden