Coulent les rires - Pierre Lapointe

Tu craches de ta bouche tous tes éclats de rire

Pour oublier le bonheur et la joie que tu n’as pas

Tu gardes sur ton cœur l'étrange souvenir

De la légèreté de l’enfance qui commence à flétrir

Mais où vas-tu, courant derrière tes pas

Écorchant ton visage, en empilant les voyages?

Mais que fais-tu, te barbouillant de tes dires

Quand tu te sens rougir, trahi par tes soupirs?

Quand tu ne sais comment nous dire

Que, toi aussi, tu pleures

Que tu saignes du cœur

Quand de ta bouche coulent les rires

Tu nous cries sans cesse que tu gardes la foi

Face aux tristesses, aux malheurs qui s’acharnent sur toi

Tu camoufles tes pleurs, sous d’imposantes voix

Qui chantent pour toi l’alleluia d’un bonheur que tu n’as pas

Mais promets-toi qu’un jour tu resteras

Face aux fausses paroles, autre chose qu’un guignol

Mais promets-toi que tu ne resteras pas

Dans toutes tes courses folles, celui qui toujours rigole

Sans s’avouer qu’il ne sait dire

Que lui aussi pleure

Qu’il saigne du cœur

Quand de sa bouche coulent les rires

Je spuugt al je lach uit je mond

Om het geluk en de vreugde te vergeten die je niet hebt

Je houdt de vreemde herinnering in je hart

Van de lichtheid van de kindertijd die begint te verdorren

Maar waar ga je heen, achter je stappen aan rennen

Je gezicht krabben, de reizen stapelen?

Maar wat ben je aan het doen, je woorden smeren?

Wanneer je jezelf voelt blozen, verraden door je zuchten?

Wanneer je niet weet hoe je het ons moet vertellen

Dat jij ook huilt

Dat je uit het hart bloedt

Wanneer uit je mond het gelach stroomt

Je blijft tegen ons schreeuwen dat je het geloof behoudt

Geconfronteerd met het verdriet, de tegenslagen die je teisteren

Je verbergt je tranen, onder imposante stemmen

Wie zingt voor jou het halleluja van een geluk dat je niet hebt?

Maar beloof jezelf dat je op een dag zult blijven

Geconfronteerd met valse woorden, iets anders dan een marionet

Maar beloof jezelf dat je niet blijft

In al je gekke races, degene die altijd lacht

Zonder toe te geven dat hij niet weet hoe hij moet zeggen

Dat hij ook huilt

Laat het uit het hart bloeden

Wanneer uit zijn mond het gelach stroomt