El Vals del Circo - Paté de Fuá

En los circos se tejen historias

Frente y tras el tupido telón

Y un amor que no fue en la memoria

De la hermosa esposa

Del prestidigitador

Y dos payasos

Que en cada amanecer

Cantan borrachos frente al sol

Abrazando botellas vacías

Tal vez

Con un serio problema de alcohol

Un acróbata chino

Y coquetas

Jovencitas de tierno rubor

Bailarinas que el tiempo hará ruinas

Soñando casarse

Con un próspero doctor

Un tigre flaco que inspirará al final

Cierta ternura y no temor

Al sumiso comer de la mano jovial

De la amante de su domador

Fingiendo alegres

Que no haya ocasos

Sonrientes bajo una misma luz

Todos seremos igual que payasos

Bajo la carpa del cielo azul

Todos lo circos del mundo tienen

Que afrontar un destino final

Y donar su cansado elefante

A la población de algún

Zoológico local

Venden su carpa

Y despliegan sin saber

La última y más triste función

Al marcharse vencidos

Para no volver

Rumbo a la inevitable extinción

Fingiendo alegres

Que no hay ocasos

Sonrientes bajo una misma luz

Todos seremos igual que payasos

Bajo la carpa del cielo azul

Verhalen worden geweven in circussen

Voor en achter het dikke gordijn

En een liefde die niet in het geheugen was

van de mooie vrouw

van de goochelaar

en twee clowns

dat bij elke zonsopgang

Ze zingen dronken voor de zon

lege flessen knuffelen

Misschien

Met een ernstig alcoholprobleem

een chinese acrobaat

en flirterig

Jonge meisjes met tedere blos

Dansers die tijd zullen ruïnes maken

dromen van trouwen

Met een welvarende dokter

Een magere tijger die uiteindelijk zal inspireren

Een zekere tederheid en geen angst

Aan de onderdanige eet uit de joviale hand

Van de minnares van haar temmer

gelukkig doen alsof

Laat er geen zonsondergangen zijn

Glimlachend onder hetzelfde licht

We zullen allemaal net clowns zijn

Onder de blauwe hemeltent

Alle circussen ter wereld hebben

Dan om een ​​laatste lot onder ogen te zien

En doneer je vermoeide olifant

Aan de bevolking van sommigen

lokale dierentuin

Ze verkopen hun tent

En ze ontvouwen zich zonder het te weten

De laatste en meest trieste functie

Bij het verlaten van verslagen

Nooit meer terugkeren

Op weg naar onvermijdelijk uitsterven

gelukkig doen alsof

dat er geen zonsondergangen zijn

Glimlachend onder hetzelfde licht

We zullen allemaal net clowns zijn

Onder de blauwe hemeltent