El Supermercado - Paté de Fuá

Amurado en tu recuerdo ayer anduve caminando

Por tu barrio que es mi barrio

Y al buscar el portón de tu casa natal

El umbral donde un día te besé

Vine encontrarme que tu cuadra había cambiado

Y en vez de tu morada se halló en tu calzada

Una mole de hormigón iluminado

Todo un gran supermercado con letreros en inglés

¿Qué quedó de tu blanco balcón?

¿Dónde está tu mirada de tímido amor?

Me preguntaba al ver pasar los changarines

Enterrando en los confines

El olvido tu historia y la mía

Ruido frío de máquina triste

Quién dirá que realmente vos fuiste

Sueño mío en la penumbra de un farol

Fiel rocío perfumado de rubor

Pétalo de luz, hilo de mi voz

Beso irremediable de tu amor

Yo te quise de tantas maneras

Yo te quise de veras tal vez sin saber

Que el tiempo es vendaval que arrastra todo

Vaya uno a saber qué modo

De quererte estaba bien

Hoy me siento bien con la desesperanza

Y el dinero como siempre que no alcanza

En el absurdo final de nuestra historia

Cemento y desquicio de toda memoria

Nada nada entre nosotros ha quedado

Sólo un gran supermercado

Y este amor sin para qué

Amurado in je geheugen gisteren liep ik

Voor jouw buurt, dat is mijn buurt

En bij het zoeken naar de poort van je geboortehuis

De drempel waar ik je op een dag kuste

Ik kwam erachter dat je blok was veranderd

En in plaats van je verblijfplaats werd het op je weg gevonden

Een massa verlicht beton

Nogal een grote supermarkt met borden in het Engels

Wat bleef er over van je witte balkon?

Waar is je blik van verlegen liefde?

Ik vroeg me af toen ik de changarines voorbij zag gaan?

Begraven in de beslotenheid

Hij vergat jouw verhaal en het mijne

Koud verdrietig machinegeluid

Wie zal zeggen dat je echt was

Mijn droom in de schemering van een lantaarn

Trouw geurende dauw van blos

Bloemblaadje van licht, draad van mijn stem

Onherstelbare kus van je liefde

Ik hield op zoveel manieren van je

Ik hield echt van je, misschien zonder het te weten

Die tijd is een storm die alles meesleept

Wie weet welke modus

van je houden was prima

Vandaag voel ik me goed met wanhoop

En geld is, zoals altijd, niet genoeg

Aan het absurde einde van ons verhaal

Cement en waanzin van alle herinnering

Niets, niets tussen ons is gebleven

Gewoon een grote supermarkt

En deze liefde zonder wat