El Tren de la Alegría - Paté de Fuá

Viejo tren de la alegria

Solo te miro pasar

Poco se de fantasia

Nada de felicidad

Viejo tren de la alegria

Quien supiera a donde vas

Por mas que anhelen tus vagones

En ellos ya no hay razon

Ni para mi un lugar

Del tren de la alegria

Jamas fui pasajero

Si aveces yo lo espero

Es para contemplar

Su estampa de lucero

Que pasa y me imagino

Feliz en el camino de

Su eterno carnaval

No se cual es su prisa

Ni que sentido tiene

No se de donde viene

Ni se hacia donde va

Tan solo se que son felices

Aquellos que abordo están

Mientras los demas marchamos detras

Como grises payasos de arrabal

Aquella madrugada

Al verlo en una esquina

Lo veo entre la neblina

Treparme a su vagon

Y con el alma en ruina

Y finos maquillajes

Aquellos personajes

No eran mas que una ilusión

Parado y sin boleto

Mirando extrañamente

A toda aquella gente

Inmobil me quede

Y al ver la estacion siguiente

Sin nada que hacer baje

Con desilucion

Y desde el anden

Pude ver alejarse al falso tren

Viejo tren de la alegria

Solo te miro pasar

Poco se de fantasia

Nada de felicidad

Viejo tren de la alegria

Quien supiera a donde vas

Por mas que anhelen tus vagones

En ellos ya no hay razon

Ni para mi un lugar

Oude trein van vreugde

Ik zie je gewoon voorbij gaan

Ik weet weinig van fantasie

geen geluk

Oude trein van vreugde

wie weet waar je heen gaat

Zoveel als je wagens verlangen

In hen is er geen reden

Noch voor mij een plaats

Uit de trein van vreugde

Ik was nooit een passagier

Ja soms wacht ik erop

is om te aanschouwen

Jouw stempel van ster

Wat gebeurt er en ik stel me voor

gelukkig onderweg

Jouw eeuwige carnaval

Ik weet niet wat je haast is

noch wat voor zin heeft het?

Ik weet niet waar het vandaan komt

Ik weet niet waar het heen gaat

Ik weet alleen dat ze gelukkig zijn

Degenen aan boord zijn

Terwijl de rest van ons achterop marcheert

Zoals grijze clowns in de voorsteden

die ochtend

Hem in een hoek zien

Ik zie het door de mist

klim op zijn wagen

En met de ziel in puin

en fijne make-up

die karakters

Ze waren niets meer dan een illusie

Staand en zonder kaartje

er vreemd uitzien

voor al die mensen

Vastgoed ik blijf

En als je het volgende station ziet

Met niets te doen naar beneden gaan

met teleurstelling

en vanaf het platform

Ik kon de neptrein zien verdwijnen

Oude trein van vreugde

Ik zie je gewoon voorbij gaan

Ik weet weinig van fantasie

geen geluk

Oude trein van vreugde

wie weet waar je heen gaat

Zoveel als je wagens verlangen

In hen is er geen reden

Noch voor mij een plaats