Con un Ademán - Paté de Fuá

Salpicando en el vaivén

La ternura entre las mesas

Va llevando una cerveza

-con permiso por favor-

Ella tiene algo de flor

Cuando va, cuando regresa

Liviando el paso por el salón

Qye deja rastros de sol

¿Quién podrá sobrevivir a tu encanto de mujer?

Si se despegan mis pies del suelo si te miro pasar

Y un piropo al suspirar se me asoma por la voz

Con palabras que se empeñan por treparte

Hasta el corazón

Será que de contemplar

Armaduras yo me quito

Raca especie de angelito

Con bandeja y delantal

Yo la observo caminar

Cada tarde y pienso que ella

Tendria el mundoa sus pies, quizás

Con uun sencillo ademán

Sueños de tinta y papel

Que se mece con el vals

Y hace verso el eco de tu piel

Con cada paso que das

Me rebota el corazón

Entre la espalda y el pecho

Sus encantos al acecho

Van silbando una canción

Yo me pierdo en la intención

Al soñar su cuerpo y pienso

Que lleva escrito en aquella piel

El mapa de mi ilusión

Spetteren op de schommel

De tederheid tussen de tafels

Hij draagt ​​een biertje

-excuseer me alstublieft-

ze heeft een bloem

Wanneer hij gaat, wanneer hij terugkeert

Doorgang door de woonkamer verlichten

Qye laat sporen van de zon achter

Wie zal jouw charme als vrouw kunnen overleven?

Als mijn voeten opstijgen van de grond als ik je voorbij zie komen

En een compliment als ik zucht gluurt uit mijn stem

Met woorden die erop staan ​​je te beklimmen

naar het hart

Het zal dat zijn om over na te denken

Pantsers die ik uitdoe

Raca soort engeltje

Met dienblad en schort

ik zie haar lopen

Elke middag en ik denk dat ze

Hij zou de wereld aan zijn voeten hebben, misschien

Met een simpel gebaar

Dromen van inkt en papier

Dat rockt met de wals

En de echo van je huid maakt vers

Bij elke stap die je zet

mijn hart bonst

Tussen de rug en de borst

Je loerende charmes

Ze fluiten een lied

Ik verlies mezelf in de intentie

Bij het dromen van zijn lichaam en ik denk

Wat staat er op die huid geschreven

De kaart van mijn illusie