La Canción del Linyera - Paté de Fuá

Cuando se asoma alegre el sol sobre los campos del Talar

junto a las vias, van los linyeras

llevando como el caracol la casa a cuestas y al azar

van los gitanos todos los dias.

Ellos no saben de dolor y en cada boca hay un cantar

y a gritos dicen sus alegrias indiferentes al amor

y en el eterno trajinar, al viento dicen melancolias.

Cuando se asoma alegre el sol sobre los campos del Talar

van los linyeras todos los dias

y al pasar se oye un peon entonar esta cancion:

Linyera soy, corro el mundo

y no se donde voy,

linyera soy, lo que gano

lo gasto, lo doy.

No se llorar, ni en la vida

deseo triunfar…

No tengo norte, no tengo guia…

para mi, todo es igual.

Wanneer de zon vrolijk opkomt boven de Talar-velden

naast de sporen, ga naar de linyeras

het huis als een slak op zijn rug dragen en willekeurig

Zigeuners gaan elke dag.

Ze kennen geen pijn en in elke mond is er een lied

en schreeuwend zeggen ze hun vreugden onverschillig voor liefde

en in de eeuwige drukte zeggen ze melancholie tegen de wind.

Wanneer de zon vrolijk opkomt boven de Talar-velden

de linyera's gaan elke dag

en terwijl je voorbijgaat hoor je een pion dit lied zingen:

Linyera ik ben, ik run de wereld

en ik weet niet waar ik heen ga,

linyera ik ben, wat ik verdien

Ik geef het uit, ik geef het.

Ik weet niet hoe ik moet huilen, zelfs niet in het leven

Ik wil slagen...

Ik heb geen noorden, ik heb geen gids...

voor mij is alles hetzelfde.