Touriste D'Une Vie - Paris Combo

Il est parti en voyage

L’homme de tous les instants en bagages

Car c’est un grand baladeur de bitume

D’une espèce peu commune

C’est un touriste admirable

Certes curiex mais toujours très affable

Il est fort bien équipé

Car chez lui, tout est jetable

Il s’en va souvent

Il s'égare aussi

Dans sa vie, pas très Zanzibar, sans envie de Patagonie

Des plaines, des blonds déserts, des récifs

Des mers, des estuaries, des glaciers

Attention, c’est un touriste

Qui en a vu, des ses yeux, vu des paysages

Etonnant, car lui n’a jamais plié bagages

Lorsque la pluie se déchaîne

Lui, sous le soleil, traverse une plaine

Calme ètendue sauvageonne

Car pour l’heure, il n’y voit personne

Il voyage

En solo

Dans sa vie, pas très Zanzibar, sans envie de Patagonie

Vers ces plaines, ces blonds déserts, ces récifs

Ces mers, ces estuaries, ces glaciers

A jamais, c’est un touriste

Qui en a vu, des ses yeux, vu des paysages

Etonnant, car lui n’a jamais plié bagages

Mais en son for intérieur

L’ennui l’attend pour y fonder sa demeure

Lui parasiter ses cartes routières

Effacer ses arrières

Qu’il se perde, c’est vrai

Qu’il s’y retrouve aussi

Dans sa vie, pas très Zanzibar, sans envie de Patagonie

Hij ging op reis

De man aller tijden in bagage

Omdat het een grote bitumen walkman is

Van een ongewone soort

Hij is een bewonderenswaardige toerist

Zeker nieuwsgierig maar nog steeds erg sympathiek

Hij is zeer goed uitgerust

Want thuis is alles wegwerpbaar

Hij gaat vaak weg

Hij dwaalt ook

In zijn leven, niet erg Zanzibar, geen verlangen naar Patagonië

Vlakten, blonde woestijnen, riffen

Zeeën, estuaria, gletsjers

Pas op, hij is een toerist

Wie heeft met zijn ogen landschappen gezien?

Verrassend, want hij heeft nooit ingepakt

Als de regen raast

Hij, onder de zon, steekt een vlakte over

Stille wildernis

Want voorlopig ziet hij daar niemand

Hij reist

Alleen

In zijn leven, niet erg Zanzibar, geen verlangen naar Patagonië

Naar deze vlakten, deze blonde woestijnen, deze riffen

Deze zeeën, deze estuaria, deze gletsjers

Voor altijd, hij is een toerist

Wie heeft met zijn ogen landschappen gezien?

Verrassend, want hij heeft nooit ingepakt

Maar diep van binnen

Verveling wacht hem om daar zijn thuis te maken

Zijn wegenkaarten verstoren

Wis zijn rug

Laat hem verdwalen, het is waar

Dat hij zich daar ook bevindt

In zijn leven, niet erg Zanzibar, geen verlangen naar Patagonië