Morphée - Paris Combo

In my sinking languor, I forget even the idea

Of immediate happiness, the caresses

That make angel-wings beat high in the heavens

It is the beautiful sleeping one, Hypnos, who eclipses me for all men

«…What is this dreary languor that penetrates my heart…» when I dream,

it’s of you

In your arms, I would have loved to feel loved

In your arms, I would have loved to nestle

And my amorous eyes do not dare open a single lash

When you come close to me

In your arms, I would have loved to sink

In your arms, I would have loved to curl up

I haven’t found anything better than the embrace

Of other arms much less amorous

And in the arms of Morpheus I have let myself fall

Plunging my solitary heart into an ephemeral sweetness

«Luxury, calm and voluptuousness» are only granted

After a long, very long, profound sleep

A futile consolation for my succession of nights all the same

In mijn zinkende loomheid vergeet ik zelfs het idee

Van onmiddellijk geluk, de liefkozingen

Die engelenvleugels hoog in de hemel laten kloppen

Het is de mooie slapende, Hypnos, die mij verduistert voor alle mannen

«...Wat is deze sombere loomheid die mijn hart doordringt...» als ik droom,

het is van jou

In je armen had ik me graag geliefd gevoeld

In je armen had ik me graag genesteld

En mijn verliefde ogen durven geen enkele wimper te openen

Als je dicht bij me komt

In je armen had ik graag willen zinken

In je armen had ik me graag willen opkrullen

Ik heb niets beters gevonden dan de omhelzing

Van andere wapens die veel minder verliefd zijn

En in de armen van Morpheus heb ik mezelf laten vallen

Mijn eenzame hart onderdompelen in een kortstondige zoetheid

«Luxe, rust en wellust» zijn alleen toegestaan

Na een lange, zeer lange, diepe slaap

Toch een nutteloze troost voor mijn opeenvolging van nachten