Masa - Pablo Milanés, Carlos Varela, Polito Ibáñez

Al fin de la batalla

Y muerto el combatiente

Vino hacia él un hombre y le dijo:

¡no mueras, te amo tanto!

Pero el cadáver

Ay, siguió muriendo

Se le acercaron dos

Y repitiéronle:

¡no nos dejes, valor

Vuelve a la vida!

Pero el cadáver

Ay, siguió muriendo

Acudieron a él

Veinte, cine, mil

Quinientos mil clamando:

¡tanto amor, y no poder nada

Contra la muerte!

Pero el cadáver

Ay, siguió muriendo

Le rodearon millones

De individuos, con un ruego común:

¡Quédate hermano!

Pero el cadáver

Ay, siguió muriendo

Entonces todos los hombres

De la tierra, le rodearon

Les vio el cadáver, triste, emocionado

Incorporóse lentamente

Abrazó al primer hombre

Y echóse a andar

aan het einde van de strijd

En de strijder stierf

Een man kwam naar hem toe en zei:

Ga niet dood, ik hou zoveel van je!

maar het lijk

Oh, hij bleef doodgaan

Hij werd benaderd door twee

En ze herhaalden:

verlaat ons niet, moed

Kom terug tot leven!

maar het lijk

Oh, hij bleef doodgaan

ze stroomden naar hem toe

twintig, bioscoop, duizend

Vijfhonderdduizend huilen:

Zoveel liefde, en niets kunnen doen

Tegen de dood!

maar het lijk

Oh, hij bleef doodgaan

Miljoenen omringden hem

Van individuen, met een gemeenschappelijk verzoek:

Blijf broer!

maar het lijk

Oh, hij bleef doodgaan

Dus alle mannen

Vanaf de aarde omsingelden ze hem

Hij zag het lijk, verdrietig, opgewonden

langzaam opgestaan

knuffelde de eerste man

En hij begon te lopen