Candil De Nieve - Pablo Milanés, Raul Torres

Necesitas una fuga, catatónica, nocturna, un viento breve

Al edén de un sábado, donde un ave miope te espera leve

De las malas colisiones, no te puedes escapar, candil de nieve

Y es que si lo ves volando sobre el labio de otra flor

Te encolerizas, te ruborizas candil de nieve

Enciéndete clavel, cuando amanecer veas la razón

De lo que te faltó, luego no alcanzó, más tu corazón

No pienso que sufrir es aquella opción

Que nos dio algún dios para salvarnos;

No apagues el candil

O la nieve te hunde en el centro del dolor

Necesitas una fuga hacia un mundo verdadero, de locura

Y cuando vengan por ti no sólo ha de deslumbrarte la hermosura

Otras lágrimas te esperan cual angustias pasajeras en tu camino

Y otras musas más ligeras pintarán y tocarán otro destino

Sal a buscarlas candil de nieve

Enciéndete clavel, cuando amanecer veas la razón

De lo que se te dio, luego no alcanzó más tu corazón

No pienso que sufrir, es aquella opción

Que nos dio algún dios para salvarnos

No apagues el candil

O la nieve te hunde en el centro del dolor

Je hebt een lek nodig, catatonisch, nachtelijk, een korte wind

Naar het paradijs van een zaterdag, waar een kortzichtige vogel je lichtjes opwacht

Van slechte botsingen kun je niet ontsnappen, sneeuwvlok

En als je het over de lip van een andere bloem ziet vliegen

Je wordt boos, je bloost sneeuwlamp

Zet anjer aan, als het ochtend wordt zie je de reden

Van wat je miste, dan was het niet genoeg, plus je hart

Ik denk niet dat lijden die optie is

Dat een god ons gaf om ons te redden;

Doe de lamp niet uit

Of de sneeuw dompelt je onder in het centrum van pijn

Je hebt een ontsnapping nodig in een echte wereld van waanzin

En als ze voor je komen, moet je niet alleen verblind worden door schoonheid

Andere tranen wachten op je, zoals het passeren van angst op je weg

En andere lichtere muzen zullen een ander lot schilderen en aanraken

Ga naar buiten en zoek ze sneeuwlamp

Zet anjer aan, als het ochtend wordt zie je de reden

Van wat je werd gegeven, bereikte je hart toen niet meer

Ik denk niet dat lijden die optie is

Dat een god ons gaf om ons te redden

Doe de lamp niet uit

Of de sneeuw dompelt je onder in het centrum van pijn