La Ternura Que Me Vino A Salvar - Pablo Milanés

Vuelvo a nacer lejos de aquí

Y aseguro que te voy a encontrar

Ya no podemos dejar

La dependencia que unió

Dos corazones aunque

Distintos van caminando a su

Pesar

Nuevamente se tendrán que

Buscar

Tú eres la paz, tú eres la flor, la

Ternura que me vino a salvar

Yo soy la espina mortal

Que clava un viejo dolor

Las diferencias en la distancia

El tiempo las borrará

Y los contrastes se atraen

Las coincidencias suelen matar

El afán de indagar quién eres tú

Cedamos más, busquemos luz

El orgullo no ennoblece el amor

La tolerancia es valor

Para salvarnos los dos

Ik ben wedergeboren ver van hier

En ik verzeker je dat ik je zal vinden

we kunnen niet meer weg

De afhankelijkheid die verenigde

twee harten hoewel

Verschillende lopen naar hun

Wegen

Ze zullen weer moeten

Zoeken

Jij bent de vrede, jij bent de bloem, de

Tederheid die me kwam redden

Ik ben de dodelijke doorn

Dat nagelt een oude pijn

verschillen in afstand

de tijd zal ze wissen

En contrasten trekken aan

Toevalligheden zijn meestal dodelijk

Het verlangen om erachter te komen wie je bent

Laten we meer toegeven, laten we op zoek gaan naar licht

Trots veredelt de liefde niet

Tolerantie is moed

Om ons allebei te redden