Oleo de Mujer Con Sombrero - Silvio Rodríguez, Pablo Milanés

Una mujer se ha perdido

conocer el delirio y el polvo,

se ha perdido esta bella locura,

su breve cintura debajo de mí.

Se ha perdido mi forma de amar,

se ha perdido mi huella en su mar.

Veo una luz que vacila

y promete dejarnos a oscuras.

Veo un perro ladrando a la luna

con otra figura que recuerda a mí.

Veo más: veo que no me halló.

Veo más: veo que se perdió.

La cobardía es asunto

de los hombres, no de los amantes.

Los amores cobardes no llegan a amores,

ni a historias, se quedan allí.

Ni el recuerdo los puede salvar,

ni el mejor orador conjugar.

Una mujer innombrable

huye como una gaviota

y yo rápido seco mis botas,

blasfemo una nota y apago el reloj.

Que me tenga cuidado el amor,

que le puedo cantar su canción.

Una mujer con sombrero,

como un cuadro del viejo Chagall,

corrompiéndose al centro del miedo

y yo, que no soy bueno, me puse a llorar.

Pero entonces lloraba por mí,

y ahora lloro por verla morir.

Er is een vrouw verloren

ken het delirium en het stof,

deze mooie waanzin is verloren gegaan,

haar korte taille onder me.

Mijn manier van liefhebben is verloren gegaan,

mijn voetafdruk is verloren gegaan in de zee.

Ik zie een licht dat flikkert

en belooft ons in het ongewisse te laten.

Ik zie een hond blaffen naar de maan

met een ander cijfer dat me eraan herinnert.

Ik zie meer: ​​ik zie dat hij me niet heeft gevonden.

Ik zie meer: ​​ik zie dat het verloren was.

lafheid is een kwestie

van mannen, niet van geliefden.

Laffe liefdes bereiken geen liefdes,

noch aan verhalen, ze blijven daar.

Zelfs het geheugen kan ze niet redden,

noch de beste geconjugeerde spreker.

een onuitsprekelijke vrouw

vlucht als een zeemeeuw

en ik droog snel mijn laarzen,

Ik vervloek een briefje en zet de klok uit.

Laat liefde voor mij zorgen,

dat ik je lied kan zingen.

Een vrouw met een hoed

als een schilderij van de oude Chagall,

corrumperen tot in het centrum van angst

en ik, die niet goed ben, begon te huilen.

Maar toen huilde ze om mij,

en nu huil ik om haar te zien sterven.