Путь - Ольга Кормухина

Одинокая звезда в небесах к себе манит,

А уставшая душа с каждым днем сильней болит.

День прожить, чтобы опять ночью просто не уснуть,

Больше нечего терять, вдруг поняв простую суть —

Ты тянешь руки в небеса, ты вдруг услышишь голоса:

«Потерпи ещё чуть-чуть, мы тебе укажем путь.

Потерпи ещё чуть-чуть, мы тебе укажем путь».

А дорога не длинна, хоть и тяжело идти,

Над тобою глубина ярким светом впереди.

Превращается в полёт, что так легок и лучист,

Глубина не предает, если светел ты и чист!

Ты тянешь руки в небеса, ты вдруг услышишь голоса:

«Потерпи ещё чуть-чуть, мы тебе укажем путь.

Потерпи ещё чуть-чуть, мы тебе укажем путь».

Ты тянешь руки в небеса, ты вдруг услышишь голоса:

"Потерпи еще чуть-чуть, мы тебе укажем путь".

"Потерпи еще чуть-чуть, мы тебе укажем путь".

Een eenzame ster aan de hemel wenkt naar zichzelf,

Een vermoeide ziel doet elke dag meer pijn.

Leef de dag, zodat je 's nachts weer gewoon niet in slaap kunt vallen,

Er valt niets meer te verliezen, plotseling een simpele essentie realiserend -

Je strekt je handen uit naar de lucht, je hoort plotseling stemmen:

“Heb nog even geduld, we zullen je de weg wijzen.

Nog even geduld, wij wijzen u de weg.

En de weg is niet lang, hoewel het moeilijk is om te gaan,

Boven je is de diepte een helder licht voor je.

Verandert in vlucht, die zo licht en stralend is,

Diepte verraadt niet als je helder en puur bent!

Je strekt je handen uit naar de lucht, je hoort plotseling stemmen:

“Heb nog even geduld, we zullen je de weg wijzen.

Nog even geduld, wij wijzen u de weg.

Je strekt je handen uit naar de lucht, je hoort plotseling stemmen:

"Heb nog even geduld, we zullen je de weg wijzen."

"Heb nog even geduld, we zullen je de weg wijzen."