93-й - Ольга Кормухина

На святой Руси нынче матерно, на святой Руси нынче мелочно.

Что сказать мне вам, матери?!

Что мне спеть для вас, девочки?

Не чужие мы и не пришлые, просто выпало нам злое времечко.

Вот и стали мы вдруг лишними на своей земле, девочки.

Проигрыш.

Чем согреться на Руси, чем утешиться?

Развелось тут и там всякой нечисти.

Кому — пить вино, кому — тешиться, а кому — за всех тяжкий крест нести.

Припев:

Небо знает, небо пишет золотые письмена,

Небо видит, небо слышит, небо помнит имена,

Небо помнит имена.

Проигрыш.

На кухарок и дворян уж не делимся, вровень жертвуя, стали близкими.

Только смотрим в небеса, да надеемся, кто-нибудь!

Спасите Землю российскую!

Не бросайте из огня — да в полымя наших мальчиков, наших девочек!

Мы и так уже стоим голыми, на семи ветрах — свечками!

Припев:

Небо знает, небо пишет золотые письмена,

Небо видит, небо слышит, небо помнит имена,

Небо помнит имена.

Проигрыш.

Неужели ещё не оплачены все счета, что во злобе нам завещаны?

Но рожаем мы еще мальчиков, значит выживет и Русь, она — Женщина!

Припев:

Небо знает, небо пишет золотые письмена,

Небо видит, небо слышит, небо помнит имена,

Небо помнит имена.

In het heilige Rusland van vandaag is het obsceen, in het heilige Rusland van vandaag is het kleinzielig.

Wat kan ik jullie zeggen moeders?!

Wat moet ik zingen voor jullie meiden?

We zijn geen vreemden en geen vreemden, we hebben gewoon een slechte tijd gehad.

Zo werden we ineens overbodig op ons land, meiden.

Verliezen.

Hoe blijf je warm in Rusland, hoe troost je jezelf?

Hier en daar gescheiden van allerlei boze geesten.

Aan wie - om wijn te drinken, aan wie - om te amuseren en aan wie - om voor iedereen een zwaar kruis te dragen.

Refrein:

De lucht weet het, de lucht schrijft gouden letters,

De lucht ziet, de lucht hoort, de lucht herinnert zich de namen,

De lucht herinnert zich de namen.

Verliezen.

We zijn niet langer verdeeld in koks en edelen, die evenveel opofferen, we zijn hecht geworden.

We kijken alleen naar de lucht, maar we hopen iemand!

Red het Russische land!

Gooi niet uit het vuur - ja, in het vuur van onze jongens, onze meisjes!

We staan ​​al naakt, op zeven winden - als kaarsen!

Refrein:

De lucht weet het, de lucht schrijft gouden letters,

De lucht ziet, de lucht hoort, de lucht herinnert zich de namen,

De lucht herinnert zich de namen.

Verliezen.

Hebben we ondanks alles niet alle rekeningen betaald die ons zijn nagelaten?

Maar we baren meer jongens, wat betekent dat Rusland ook zal overleven, zij is een Vrouw!

Refrein:

De lucht weet het, de lucht schrijft gouden letters,

De lucht ziet, de lucht hoort, de lucht herinnert zich de namen,

De lucht herinnert zich de namen.