Duele Tanto - Norykko, Aitor

¿Me estoy volviendo loco?

La verdad, no lo sé

¿se piensa que soy tonto?

Creo que ya me cansé

La incertidumbre está haciendo que me derrumbe

Porque todo iba genial

Y no me puedo imaginar lo que sucede en realidad

Que alguien me diga lo que ocurre

Ya no le puedo hablar, todo le sienta mal

Y pienso en si estará con otro, pero ¿Quién será?

¡Que va!

Esa teoría no me cuadra

Ella siempre me dice que ante todo aquí se habla

Y me asalta la duda de si estaré obsesionado

Parece que es una tortura

Sé que acabaré destrozado

Ahora es la ocasión oportuna

Le preguntaré agazapado ¡Oh!

Ella me jura que eso nunca ha pasado

Y es un alivio pequeñito que alimenta mi esperanza

Pero sé que necesito averiguar lo que le pasa

Todo ha sido muy bonito, pero sabes ya me cansa su farsa

No piensa contarme la verdad de ninguna de las maneras

Aunque la mire a los ojos, no habrá palabras sinceras

Aunque llore y me joda, la cosa nunca mejora

Sé que ha llegado la hora de pasar esa frontera

Yo me doy asco de veras, no quiero ser un fisgón

Leyéndole los mensajes me siento un puto cabrón

Si me ha mentido, me ha metido un tiro en el corazón

¡Agh!

Tenía razón

Estoy nervioso y tristísimo, confundido y hundido

Ya voy a hacer las maletas y me despido

¿Cómo me puedes mirar?

Solamente te hice mal

¿Cómo fui capaz de estropear lo que amé más?

¿Cómo me podré mirar al espejo?, ¿perdonar?

No mereces todo el dolor que te hice pasar

Ahora estoy destrozada, me siento sucia y malvada

Débil, estúpida, mala y mezquina

No sé ni cómo me hablas, no tengo honor ni palabra

Y es que duele tanto que me ahogo sólo al recordar

No entiendo nada y eso hace que le escriba

Ella me responde agresiva, a la defensiva

Así no se puede vivir, sólo quiero verla decir

Que lo siente, que sí se arrepiente

Y que siempre ha preferido estar junto a mí

Pero eso es ficción, ella quiere lanzar fuera el balón

Aunque me duela mucho el corazón

Ha empezado una nueva relación

Y son tan bonitos los principios y tan mágicos

Pero es que a mí me ha tocado este final dramático

La impotencia y la rabia que tengo

Siento que se multiplica por veinte

¿Cómo ha podido mentirme?

Y encima, decirme que yo no era el mismo de siempre

Hasta empiezo a dudar si será mi culpa

Sólo puedo llorar y pensar que nunca más

Estaremos en casa de risas

Pensando en qué vamos a hacer de cenar

No habrá más cervezas, no habrá más abrazos

No habrá más veladas al lado del mar

¡Ja!

Mejor perder todo contacto y fuera

Así podré dejar de ser un puto adicto a ella

¿Cómo me puedes mirar?

Solamente te hice mal

¿Cómo fui capaz de estropear lo que amé más?

¿Cómo me podré mirar al espejo?, ¿Perdonar?

No mereces todo el dolor que te hice pasar

Ahora estoy destrozada, me siento sucia y malvada

Débil, estúpida, mala y mezquina

No sé ni cómo me hablas, no tengo honor ni palabra

Y es que duele tanto que me ahogo sólo al recordar

Ya no estoy furioso, esto es muy curioso

Ha pasado el tiempo y no estoy siendo rencoroso

Y es gracioso, para mí ya no tiene importancia

Más, ahora es ella la que tiene que sentir nostalgia

Cuando dejé de perseguir

Esa disculpa que tanto necesitaba oír

Ella me dijo que eligió el camino fácil

Y me echó toda la culpa a mí

Ahora lo siente, hasta me echa de menos

Dice que siempre seré su moreno

Reproches e insultos se han convertido

En halagos y disculpas, ¡Qué divertido!

Le digo que perdono, pero yo no olvido

Me quedo con lo bueno de lo que he vivido

Tampoco olvido ser un poco agradecido

Yo sé que me ha cuidado y también me ha querido

Sé que he tenido fallos, sí, los he tenido

Yo sé que se arrepiente de lo que ha elegido

Tiene que asimilar que a mí ya me ha perdido

Que escoja su camino porque no hay destino

¡No, no!

No soy ningún llorica

Me quedo con lo bueno, fue una relación bonita

Mantente positivo y si la cosa se complica

No lo fuerces, déjala marchar y que la vida siga

¿Cómo me puedes mirar?

Solamente te hice mal

¿Cómo fui capaz de estropear lo que amé más?

¿Cómo me podré mirar al espejo?

¿Perdonar?

No mereces todo el dolor que te hice pasar

Ahora estoy destrozada, me siento sucia y malvada

Débil, estúpida, mala y mezquina

No sé ni cómo me hablas, no tengo honor ni palabra

Y es que duele tanto que me ahogo sólo al recordar

¿Cómo me puedes mirar?

Solamente te hice mal

¿Cómo fui capaz de estropear lo que amé más?

¿Cómo me podré mirar al espejo?

¿Perdonar?

No mereces todo el dolor que te hice pasar

Ik word gek?

De waarheid, ik weet het niet

Denk je dat ik dom ben?

Ik denk dat ik er genoeg van heb

De onzekerheid doet me instorten

want alles ging super

En ik kan me niet voorstellen wat er echt gebeurt

Laat iemand me vertellen wat er aan de hand is

Ik kan niet meer met hem praten, alles voelt slecht

En ik denk erover na of hij bij iemand anders zal zijn, maar wie zal het zijn?

Echt niet!

Die theorie klopt niet voor mij.

Ze vertelt me ​​altijd dat we vooral hier praten

En de twijfel overvalt me ​​of ik geobsedeerd zal zijn

Het lijkt erop dat het marteling is

Ik weet dat ik uiteindelijk gebroken zal worden

Nu is de geschikte gelegenheid

Ik zal het hem gehurkt vragen. Oh!

Ze zweert me dat dit nooit is gebeurd

En het is een kleine opluchting die mijn hoop voedt

Maar ik weet dat ik moet uitzoeken wat er met haar aan de hand is

Alles is heel leuk geweest, maar je weet dat ik zijn klucht beu ben

Je gaat me op geen enkele manier de waarheid vertellen

Zelfs als ik in haar ogen kijk, zullen er geen oprechte woorden zijn

Zelfs als ik huil en mezelf neuk, wordt het nooit beter

Ik weet dat het tijd is om die grens over te steken

Ik walg echt, ik wil geen snooper zijn

Als ik de berichten lees, voel ik me een klootzak

Als hij tegen me heeft gelogen, heeft hij me in het hart geschoten

Ugh!

ik had gelijk

Ik ben nerveus en verdrietig, verward en depressief

Ik ga mijn koffers pakken en afscheid nemen

Hoe kun je naar me kijken?

Ik heb je alleen maar verkeerd behandeld

Hoe kon ik bederven waar ik het meest van hield?

Hoe kan ik in de spiegel kijken, vergeven?

Je verdient niet alle pijn die ik je heb aangedaan

Nu ben ik gebroken, ik voel me vies en gemeen

Zwak, dom, gemeen en gemeen

Ik weet niet eens hoe je tegen me praat, ik heb geen eer of woord

En het doet zoveel pijn dat ik verdrink bij de herinnering

Ik begrijp er niets van en daarom schrijf ik je

Ze reageert agressief, defensief

Je kunt zo niet leven, ik wil haar gewoon zien zeggen

Dat het hem spijt, dat hij er spijt van heeft

En dat hij altijd liever bij mij is geweest

Maar dat is fictie, ze wil de bal weggooien

Ook al doet mijn hart veel pijn

Er is een nieuwe relatie ontstaan

En het begin is zo mooi en zo magisch

Maar het is dat dit dramatische einde me heeft geraakt

De hulpeloosheid en woede die ik heb

Ik heb het gevoel dat het wordt vermenigvuldigd met twintig

Hoe kon je tegen me liegen?

En hierboven, vertel me dat ik niet dezelfde was als altijd

Ik begin zelfs te twijfelen of het mijn schuld zal zijn

Ik kan alleen maar huilen en denken dat nooit meer

We zullen thuis lachen

Nadenken over wat we gaan maken voor het avondeten

Er zullen geen bieren meer zijn, er zullen geen knuffels meer zijn

Er zullen geen avonden meer aan zee zijn

Ha!

Je kunt beter alle contact verliezen en eruit zijn

Zodat ik kan stoppen een verdomde verslaafde aan haar te zijn

Hoe kun je naar me kijken?

Ik heb je alleen maar verkeerd behandeld

Hoe kon ik bederven waar ik het meest van hield?

Hoe kan ik in de spiegel kijken, vergeven?

Je verdient niet alle pijn die ik je heb aangedaan

Nu ben ik gebroken, ik voel me vies en gemeen

Zwak, dom, gemeen en gemeen

Ik weet niet eens hoe je tegen me praat, ik heb geen eer of woord

En het doet zoveel pijn dat ik verdrink bij de herinnering

Ik ben niet meer boos, dit is heel merkwaardig

De tijd is verstreken en ik ben niet hatelijk

En het is grappig, het maakt me niet meer uit

Sterker nog, nu is zij degene die nostalgisch moet voelen

toen ik stopte met jagen

Die verontschuldiging dat ik zoveel moest horen

Ze vertelde me dat ze voor de makkelijke weg koos

En hij gaf mij de schuld

Nu heeft hij spijt, hij mist me zelfs

Hij zegt dat ik altijd zijn kleurtje zal zijn

Verwijten en beledigingen zijn geworden

In complimenten en excuses, wat leuk!

Ik zeg hem dat ik vergeef, maar niet vergeet

Ik bewaar het goede van wat ik heb geleefd

Ik vergeet ook niet een beetje dankbaar te zijn

Ik weet dat hij voor me heeft gezorgd en dat hij ook van me heeft gehouden

Ik weet dat ik mislukkingen heb gehad, ja die heb ik

Ik weet dat hij spijt heeft van wat hij heeft gekozen

Hij moet verwerken dat hij me al kwijt is

Kies je pad, want er is geen bestemming

Nerd!

Ik ben geen huilebalk

Ik bewaar het goede, het was een mooie relatie

Blijf positief en als het moeilijk wordt

Forceer het niet, laat het gaan en laat het leven zijn gang gaan

Hoe kun je naar me kijken?

Ik heb je alleen maar verkeerd behandeld

Hoe kon ik bederven waar ik het meest van hield?

Hoe kan ik in de spiegel kijken?

Vergeven?

Je verdient niet alle pijn die ik je heb aangedaan

Nu ben ik gebroken, ik voel me vies en gemeen

Zwak, dom, gemeen en gemeen

Ik weet niet eens hoe je tegen me praat, ik heb geen eer of woord

En het doet zoveel pijn dat ik verdrink bij de herinnering

Hoe kun je naar me kijken?

Ik heb je alleen maar verkeerd behandeld

Hoe kon ik bederven waar ik het meest van hield?

Hoe kan ik in de spiegel kijken?

Vergeven?

Je verdient niet alle pijn die ik je heb aangedaan