На краю земли - Николай Коршунов

Если бы я знал, где моя печаль

Я б сорвался ввысь да под облака

Закричал бы: «Стой!" — да некому кричать

Где моя печаль, где моя тоска?

Если бы я знал, где моя душа

Я б пешком дошёл до конца земли —

Только там, где ты, мне легко дышать

Только там, где ты, сердце не болит —

На краю земли, за семью морями

На моём стекле вьёт зима узор

И, крича, летят птицы над дворами

Вдаль за горизонт

Догорела грусть ласковой зарёй —

Синею рекой, как холодный дождь

Я ещё вернусь!

Я слышу голос твой!

В шёпоте ветров ты меня найдёшь

В шёпоте ветров, в неба янтаре

В бесконечной мгле и в солнечной дали —

Ты меня найдёшь на моей земле

На семи ветрах, на краю земли!

На краю земли, за семью морями

На моём стекле вьёт зима узор,

И, крича, летят птицы над дворами

Вдаль за горизонт

Als ik wist waar mijn verdriet is

Ik zou hebben verscheurd en onder de wolken

Ik zou schreeuwen: "Stop!" - maar er is niemand om te schreeuwen

Waar is mijn verdriet, waar is mijn verlangen?

Als ik wist waar mijn ziel is

Ik zou naar het einde van de aarde lopen -

Alleen waar je bent, is het gemakkelijk voor mij om te ademen

Alleen waar je bent, doet het hart geen pijn -

Aan de rand van de aarde, voorbij de zeven zeeën

Op mijn glas kronkelt een winterpatroon

En gillende vogels vliegen over de werven

Ver voorbij de horizon

Verdriet brandde af met een zachte dageraad -

Blauwe rivier als koude regen

Ik zal terug komen!

Ik hoor je stem!

In het gefluister van de wind zul je me vinden

In het gefluister van de wind, in de amberkleurige lucht

In de eindeloze duisternis en in de zonnige verte -

Je vindt me op mijn land

Op zeven winden, aan de rand van de aarde!

Aan de rand van de aarde, voorbij de zeven zeeën

Op mijn glas kronkelt een winterpatroon,

En gillende vogels vliegen over de werven

Ver voorbij de horizon