Tal Como Eres - Nach, Andres Suarez, Sharif

Tan elegante y tan particular

Tal como eres ya eres especial

No tienes miedo y nada que ocultar

Y hoy quiero decirte, decirte

Que cuando escribo, rimo en tu bondad

Que tu belleza es pura y natural

Llena de luz llena de realidad

Y así quiero sentirte, sentirte

Yo escapaba de mi sombra para no dejar testigos

Tú coleccionabas domadores de serpientes

Yo tenía miedo de estar a solas conmigo

Tú escondías en tu boca un pedazo de pan caliente

Y yo que siempre fui Pompeya y tú la lava del volcán

Tu.

piel que no engaña, pestaña del huracán

Tú, la jardinera de las flores que crecen junto a mi lecho

Guardas la primavera bajo el pecho

Y el resto es poesía

El tratado de anatomía de tu triste soledad junto a la mía

Y mañana ya dirá la providencia

Si sabe el universo de clemencia

Lo que dice la experiencia

Y aunque soy un hombre ateo

Sé que un Dios sin nombre te creó

Para ser la horma exacta de mi deseo y sé

Que mi paseo se termina cuando tú dejas que entre

A rezar en la mezquita de tu vientre

Y pobre de este Ulises a galope

En busca del veneno que le salve de los besos de Penélope

Más ¿qué decir?, si nada es para siempre

Si el tiempo es un ladrón, y el amor un accidente

Pero, tú eres el sueño que sueño cuando sonrío

La vida sin ti es un concierto en un teatro vacío

Yo sólo ansío ver la fiesta de tu sombra

Cantar junto a la orquesta de tu voz cuando me nombra

Tan elegante y tan particular

Tal como eres ya eres especial

No tienes miedo y nada que ocultar

Y hoy quiero decirte, decirte

Que cuando escribo, rimo en tu bondad

Que tu belleza es pura y natural

Llena de luz llena de realidad

Y así quiero sentirte, sentirte

Tan de la mano cuando el vino quema

Tan desatado sin tu boca cerca

Se apagará la luz, de pasarela

Con cuatro copas no se abren tus piernas

Despertarás y harás que el mar se duerma

No dueles tanto tú, como tu ausencia

Yo no soy un premio Nobel, tú tampoco una top model

Pero el Sol pinta tu piel, y eso te hace tan guapa y joven

Nunca finges, no eres de esas que enseñan las ingles

Y que salen los findes bajo capas de potingues

Tú no llevas tacones, ni extensiones, nunca usas carmín

Compras pantalones en la sección infantil y eso me encanta

Mira que planta, mira que arrugas

Cuánta templanza, cuanta ternura

Y esa figura escultural es larga y pura

Cura igual que el agua fresca

El tatuaje de tu nalga, lo verá quien lo merezca

Dejas que te crezca el pelo, aunque se enrede

Así eres, una de esas mujeres que prefiere leer a ver la tele

Y quizás no salgas nunca

En un anuncio de L’Oréal, ni Coca-Cola

Pero tu luz tan real es boreal como la aurora

Toda una señora, sin más complejos

Y es normal que al pasar me fijase, la clase se ve de lejos

(No) No necesitas diamantes de ningún tipo

Sólo el brillo de tus dientes tan brillantes quita el hipo ya

Y me quito el sombrero ante esa forma de andar

Tú llámame caballero, yo prefiero verte al natural

Tan normal y especial a la vez, siempre tan digna

Tú misma, tan transparente y tan llena de enigmas

No hace falta frenesí, tampoco abrigos de pieles

Me gustan tan tú, tan así, tal como eres

Dedicado a la belleza que no se disfraza

A la que se escapó del escaparate

Dedicado a la mujer natural

Sharif Fernández, mi hombre Nach (si si)

Andrés Suárez

Así quiero sentirte, sentirte

Zo elegant en zo bijzonder

Zoals je bent, ben je al speciaal

Je hebt geen angst en niets te verbergen

En vandaag wil ik je vertellen, je vertellen

Dat als ik schrijf, ik rijm in jouw goedheid

Dat jouw schoonheid puur en natuurlijk is

vol licht vol realiteit

En zo wil ik je voelen, je voelen

Ik ontsnapte uit mijn schaduw om geen getuigen achter te laten

Je hebt slangenbezweerders verzameld

Ik was bang om alleen met mij te zijn

Je verstopte een stuk heet brood in je mond

En ik die altijd Pompeii was en jij de lava van de vulkaan

Jij.

huid die niet bedriegt, orkaanwimper

Jij, de tuinman van de bloemen die naast mijn bed groeien

Je houdt de veer onder je borst

En de rest is poëzie

De anatomische verhandeling van jouw trieste eenzaamheid naast de mijne

En morgen zal de voorzienigheid zeggen:

Als je het universum van clementie kent

Wat de ervaring zegt

En hoewel ik een atheïstische man ben

Ik weet dat een naamloze God je heeft geschapen

Om precies bij mijn verlangen te passen en ik weet het

Dat mijn rit voorbij is als je me binnenlaat

Bidden in de moskee van je buik

En arme Ulysses galopperen

Op zoek naar het gif dat hem redt van de kussen van Penelope

Meer wat te zeggen?, als niets voor altijd is

Als tijd een dief is en van een ongeluk houdt

Maar jij bent de droom die ik droom als ik lach

Het leven zonder jou is een concert in een leeg theater

Ik verlang er gewoon naar om het feest van je schaduw te zien

Meezingen met het orkest van je stem als je me noemt

Zo elegant en zo bijzonder

Zoals je bent, ben je al speciaal

Je hebt geen angst en niets te verbergen

En vandaag wil ik je vertellen, je vertellen

Dat als ik schrijf, ik rijm in jouw goedheid

Dat jouw schoonheid puur en natuurlijk is

vol licht vol realiteit

En zo wil ik je voelen, je voelen

Dus hand in hand als de wijn brandt

Zo ontketend zonder je mond in de buurt

Het licht gaat uit, vanaf de catwalk

Bij vier drankjes gaan je benen niet open

Je wordt wakker en laat de zee slapen

Je doet niet zoveel pijn als je afwezigheid

Ik ben geen Nobelprijswinnaar en jij ook geen topmodel

Maar de zon verft je huid, en dat maakt je zo mooi en jong

Je doet nooit alsof, je bent niet een van degenen die Engels doceert

En dat de weekenden uitkomen onder lagen potingues

Je draagt ​​geen hakken, je draagt ​​geen extensions, je draagt ​​nooit lippenstift

Broeken koop je in de kinderafdeling en daar hou ik van

Kijk welke planten, kijk wat rimpels

Hoeveel matigheid, hoeveel tederheid?

En die statige figuur is lang en puur

Geneest net als zoet water

De tatoeage van je bil, zal gezien worden door degenen die het verdienen

Je laat je haar groeien, ook als het in de knoop raakt

Dat klopt, een van die vrouwen die liever leest dan tv kijkt

En je mag nooit uitgaan

In een advertentie voor L'Oréal, noch Coca-Cola

Maar jouw licht zo echt is noordelijk als de aurora

Een echte dame, zonder meer complexen

En het is normaal dat toen ik langskwam ik merkte dat de klas al van ver te zien was

(Nee) Je hebt geen enkele diamant nodig

Alleen de glans van je tanden zo helder verwijdert de hik al

En ik neem mijn petje af voor die manier van lopen

Je noemt me heer, ik zie je liever natuurlijk

Zo normaal en speciaal tegelijk, altijd zo waardig

Jijzelf, zo transparant en zo vol raadsels

Geen razernij nodig, geen bontjassen

Ik vind ze zo leuk jij, zo veel, precies zoals je bent

Opgedragen aan de schoonheid die onverholen blijft

Degene die uit het raam ontsnapte

Opgedragen aan de natuurlijke vrouw

Sharif Fernández, mijn man Nach (ja ja)

Andres Suárez

Zo wil ik je voelen, je voelen