No Me Queda un Abril Para Ti - Andres Suarez

Me he cansado de ser

Y he paseado con ellos tu rostro

Presos de la belleza

Olvidando como era el reflejo de luna en el fondo

Del mar que alguna vez desvestimos tu y yo

Del sonido al nacer el sonrojo del sol

No me queda un abril para ti

Y otro dia salió y uno menos que llevarse a tu boca

Otro acorde mayor

Y el café que llovía en el campo ahora siembra la colcha

Horizonte en el cuerpo desnudo a un futuro que añora

Viento llevame a ver lo que siente un halcón

Viento tira de mi, se me apaga la voz

No me queda un abril para ti…

Cámbiame la escena, vuélvete humedad y llora

Deja que me duerma, hace tanto tiempo que no truena amor

Hace tanto tiempo que no tiemblas…

Independientemente de la luz puedo verte

Alejando de mi todo rastro de amor

Descargando el dolor de una vida infeliz

No me queda un abril para ti

Una voz a lo lejos que alumbra cual cambio fatal

El talento es el viaje más largo

Y no siento aquí un dolor igual

A la falta de un hermano de un abrazo

Añorar lo que nunca ha pasado y más

Una falta de amor lo que tiene este bar

Un latir de canción la ciudad

Quiero volver al norte a mi lugar

Quiero saber si los rosales han cambiado

Que hay de malo en una casa junto al mar

Quiero volver atrás, atrás es renacer

Volver a navegar bogando entre mi gente

No quiero no querer, sentir miedo otra vez

Volver a oír mi acento en los andenes despidiéndose

Viento llévame a ver lo que siente un halcón, viento tira de mi,

se me apaga la voz…

No me queda un abril para ti

Ik ben het zat om te zijn

En ik liep met hen je gezicht

gevangenen van schoonheid

Vergeten hoe de weerspiegeling van de maan op de achtergrond was

Van de zee die jij en ik ooit hebben uitgekleed

Van het geluid bij de geboorte de blos van de zon

Ik heb geen april meer voor je

En er kwam weer een dag uit en één minder om naar je mond te brengen

een ander majeur akkoord

En de koffie die regende in het veld zaait nu de quilt

Horizon in het naakte lichaam naar een toekomst die verlangt

Wind neem me mee om te zien wat een valk voelt

Wind trekt me, mijn stem vervaagt

Ik heb geen april meer voor je...

Verander me de scène, word nat en huil

Laat me slapen, liefde heeft al zo lang niet gedonderd

Je hebt al zo lang niet meer gehuild...

Ongeacht het licht kan ik je zien

Alle sporen van liefde van mij verwijderen

Loslaten van de pijn van een ongelukkig leven

Ik heb geen april meer voor je

Een stem in de verte die schijnt als een fatale verandering

Talent is de langste reis

En ik voel niet dezelfde pijn hier

Om het gemis van een broer van een knuffel

Verlangen naar wat nooit is gebeurd en meer

Een gebrek aan liefde wat deze bar heeft?

Een beat van het lied de stad

Ik wil terug naar het noorden naar mijn plaats

Ik wil weten of de rozenstruiken zijn veranderd

Wat is er mis met een huis aan zee?

Ik wil terug, teruggaan is herboren

Weer zeilen roeien tussen mijn volk

Ik wil niet, ik wil niet meer bang zijn

Om mijn accent weer te horen op de perrons die vaarwel zeggen

Wind neemt me mee om te zien wat een valk voelt, wind trekt me,

mijn stem vervaagt...

Ik heb geen april meer voor je