Tintin in Tibet - Mount Eerie

I sing to you

I sing to you, Geneviève

I sing to you

You don’t exist

I sing to you though

When I address you, who am I talking to?

Standing in the front yard like an open wound

Repeating «I love you», to who?

I recorded all these songs about the echoes in our house now

And then walked out the door to play them on a stage

But I sing to you

I picture you

When we first met, you were 22

And I drove my truck onto the ferry to Victoria in the morning

Where we met and talked forever in your apartment with evening falling

So I brought my blankets in and slept on the floor right next to your bed

In the morning, barely awake, I saw you standing right above me

Peeling an orange and looking hungry

«Do you want some,» you asked me

And then just avalanched into me with pieces of orange

And weight and kissing and certainty

I remember you a few days later in Tofino

Where we’d driven to play a show you’d set up for us at a surf shop to no one

Then we slept in the back of my truck and got woken up by the cops

And so went down to the fishing boat docks to ask whoever for a ride

Across the water to Meares Island to just get left there for the day

And we did, and brought some food to eat and went through the big trees

Abandoned and in love, totally insane, apart from the rest of the world

We had finally found each other in the universe

Lying on the rocks, waiting for the boat to come pick us up

I read the one book we had with us aloud

With my head on your lap, sinking into you

Tintin in Tibet in French

And we thought of devotion and snow and distant longing in the Himalayan air

High and cold, with a bell ringing out

Then right before you died, thirteen years later in our house

I remember, through your gasping for oxygen, you explained that you were

thinking about that high, cold air

Wrapping the globe, singing above the mountains of the gods

And I do picture you there, molecules dancing

But I’d rather you were in the house watching the unfolding everyday life of

this good daughter we made

Instead of being scattered by the wind for no reason

So I sing to you

ik zing voor je

Ik zing voor je, Geneviève

ik zing voor je

Je bestaat niet

Ik zing wel voor je

Als ik je aanspreek, met wie praat ik dan?

Als een open wond in de voortuin staan

'I love you' herhalen, aan wie?

Ik heb nu al deze liedjes over de echo's in ons huis opgenomen

En liep toen de deur uit om ze op een podium te spelen

Maar ik zing voor jou

Ik zie je op de foto

Toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, was je 22

En ik heb 's ochtends mijn vrachtwagen op de veerboot naar Victoria gereden

Waar we elkaar ontmoetten en voor altijd spraken in je appartement met het vallen van de avond

Dus ik bracht mijn dekens naar binnen en sliep op de grond naast je bed

In de ochtend, amper wakker, zag ik je recht boven me staan

Een sinaasappel schillen en er hongerig uitzien

'Wil je wat,' vroeg je mij

En stortte zich toen gewoon in me met stukjes oranje

En gewicht en kussen en zekerheid

Ik herinner me je een paar dagen later in Tofino

Waar we naartoe waren gereden om een ​​show te spelen die jij voor ons had opgezet in een surfwinkel voor niemand

Toen sliepen we achterin mijn vrachtwagen en werden we gewekt door de politie

En dus ging ik naar de vissersbootdokken om wie dan ook om een ​​ritje te vragen

Over het water naar Meares Island om daar gewoon voor een dag te blijven

En dat deden we, en we namen wat te eten mee en gingen door de grote bomen

Verlaten en verliefd, totaal krankzinnig, afgezien van de rest van de wereld

We hadden elkaar eindelijk gevonden in het universum

Liggend op de rotsen, wachtend tot de boot ons komt ophalen

Ik las het ene boek dat we bij ons hadden hardop voor

Met mijn hoofd op je schoot, verzonken in jou

Kuifje in Tibet in het Frans

En we dachten aan toewijding en sneeuw en verre verlangen in de Himalaya-lucht

Hoog en koud, met een belletje rinkelen

Toen vlak voordat je stierf, dertien jaar later in ons huis

Ik herinner me dat je, door naar zuurstof te happen, uitlegde dat je...

denkend aan die hoge, koude lucht

De wereld omwikkelen, zingen boven de bergen van de goden

En ik zie je daar, dansende moleculen

Maar ik heb liever dat je in het huis was om te kijken naar het zich ontvouwende dagelijkse leven van

deze goede dochter die we hebben gemaakt

In plaats van zonder reden door de wind te worden verstrooid

Dus ik zing voor je