Cold Mountain - Mount Eerie

Open handed I tried to live among all people, ideas aloft

Open handed I read the books, I learned the histories, I sang the songs

Until mountains bellowed that my friends are flawed

And not to forget sorrow and all the other Gods

And that my mouth was dirty and that my ears were clogged

And of course that I’m flawed also…

And then it stopped

Open handedness had me in it’s grasp

I was running around frantically

Anxiously trying to show off my open hands

«Hope, Unhand me!»

I finally yelped:

«Let me dwell on bad news

Let me wallow in it»

So came long nights and hunkering down

And there stood Cold Mountain with its trickling sound

When I reached the summit, I made no camp

But I unrolled my sleeping bag in the stream

And let the cold water pour in my ears

Met open handen probeerde ik tussen alle mensen te leven, ideeën omhoog

Met open handen las ik de boeken, leerde ik de geschiedenissen, zong ik de liedjes

Tot de bergen loeiden dat mijn vrienden gebrekkig zijn

En niet te vergeten verdriet en alle andere Goden

En dat mijn mond vies was en dat mijn oren verstopt waren

En natuurlijk dat ik ook gebrekkig ben...

En toen hield het op

Openhandigheid had me in zijn greep

Ik rende als een gek rond

Angstig proberen te pronken met mijn open handen

"Hoop, maak me los!"

Ik schreeuwde ten slotte:

«Laat me even stilstaan ​​bij slecht nieuws

Laat me erin wentelen»

Dus kwamen er lange nachten en hurken neer

En daar stond Cold Mountain met zijn kabbelende geluid

Toen ik de top bereikte, maakte ik geen kamp

Maar ik heb mijn slaapzak uitgerold in de stream

En laat het koude water in mijn oren stromen