Seaweed - Mount Eerie

Our daughter is one and a half, you have been dead eleven days

I got on the boat and came to the place where the three of us were going to

build our house if you had lived

You died though, so I came here alone with our baby and the dust of your bones

I can’t remember, were you into Canada geese?

Is it significant, these hundreds on the beach?

Or were they just hungry for mid-migration seaweed?

What about foxgloves?

Is that a flower you liked?

I can’t remember, you did most of my remembering for me

And now I stand untethered in a field full of wild foxgloves

Wondering if you’re there, or if a flower means anything

And what could anything mean in this crushing absurdity?

I brought a chair from home, I’m leaving it on the hill

Facing west and north, and I poured out your ashes on it

I guess so you can watch the sunset

But the truth is I don’t think of that dust as you

You are the sunset

Onze dochter is anderhalf, je bent al elf dagen dood

Ik stapte op de boot en kwam op de plaats waar we met ons drieën naartoe zouden gaan

bouw ons huis als je had geleefd

Je stierf echter, dus kwam ik hier alleen met onze baby en het stof van je botten

Ik kan het me niet herinneren, hield je van Canadese ganzen?

Is het belangrijk, deze honderden op het strand?

Of waren ze gewoon hongerig naar mid-migration zeewier?

Hoe zit het met vingerhoedskruid?

Is dat een bloem die je leuk vond?

Ik kan het me niet herinneren, je hebt het meeste van mijn herinneringen voor mij gedaan

En nu sta ik los in een veld vol wilde vingerhoedskruid

Vraagt ​​u zich af of u er bent of dat een bloem iets betekent?

En wat zou iets kunnen betekenen in deze verpletterende absurditeit?

Ik heb een stoel van huis meegenomen, ik laat hem op de heuvel staan

Gericht op het westen en noorden, en ik goot je as erop uit

Ik denk dat je dus naar de zonsondergang kunt kijken

Maar de waarheid is dat ik dat stof niet zie als jij

Jij bent de zonsondergang