Lone Bell - Mount Eerie

I imagined a clear bell echoing in the hills

Behind curtains of rain

In the hills behind the high school

So I opened the door and went there

Walking slowly in a white wall of fog

A silent more cautious awareness arises

Deeper in, the ground at my feet falls away

On a peak or in a swamp, all debris erased

Lone bell

Clear moon

Sky home

Distorted cymbals rise

What is left of the dissipating dream world I made?

Mid day, in the light, quiet echoes of a freezing moon

Distant bell, cold and clear

Ik stelde me een heldere bel voor die in de heuvels weergalmde

Achter gordijnen van regen

In de heuvels achter de middelbare school

Dus ik opende de deur en ging erheen

Langzaam lopen in een witte muur van mist

Er ontstaat een stil, voorzichtiger bewustzijn

Dieper naar binnen valt de grond aan mijn voeten weg

Op een piek of in een moeras, alle puin gewist

eenzame bel

Heldere maan

Hemel naar huis

Vervormde bekkens stijgen

Wat is er nog over van de vervliegende droomwereld die ik heb gemaakt?

Halverwege de dag, in het licht, stille echo's van een ijskoude maan

Verre bel, koud en helder