The Ghost of Flowers Past - Moon Safari

I saw you dance alone down the waterline

You were searching for secrets lost in the setting sun

I said just wait a while and you’ll understand

How the wintry warlord gave poets another try

To figure the reasons why, it takes a laugh and a half to unveil your scarlet

eyes

She returned, was wearing that rose so well

Broke down and cried because of the sun that had been up all day

At the movies there would have been rain

Oh, the bittersweet irony, rain replaced by tears

Ain’t it funny how some things, look so different from afar

When it comes to me and you

The mirror stole our perfect view

Now there is nothing left we can do

And the story is done at last

For the ghost of flowers past

I saw you shape the wings of a butterfly

Until the colors fit like a puzzle already done

But who am I to question the grand design

Another headstone written to fix every broken rhyme

Carved in the hands of time, for the singer inside to remind us of your life

In a place where nothing is real, let me tell you how I feel

Didn’t know which heart to mend

So here’s a drink to absent friends, for a love that never did end

And the story is done at last, for the ghost of flowers past

Memories of yesteryear, is a part of you we’ll travel here

Now the curtains call this day upon us

So ride this wave on wings of wondering

Why those scarlet eyes still haunt me today

Back to the first day of summer

The flowers that past greet the sunlight

Again with a song, sung by angels of love

Who am I now?

In the distance I hear broken words

Calling me to the rhythmless core

Trapped forever, in love with the girl on the shore

In a place where nothing is real, I feel like telling you just why

We all drink to absent friends, and for a love that never dies

Ain’t it funny how the mirrors make sure perfect never last

It all starts and ends right here with you, my ghost of flowers past

I saw you dance alone down the waterline

You were searching for secrets lost in the setting sun

I saw you shape the wings of a butterfly

Now the riddle fits like a puzzle already done

Though life had just begun

I will meet you again on the shores where lovers run

Ik zag je alleen langs de waterlijn dansen

Je was op zoek naar geheimen die verloren waren gegaan in de ondergaande zon

Ik zei wacht even en je zult het begrijpen

Hoe de winterse krijgsheer dichters een nieuwe poging gaf

Om de redenen te achterhalen, is er een lach en een half nodig om je scharlaken te onthullen

ogen

Ze kwam terug, droeg die roos zo goed

Brak ineen en huilde vanwege de zon die de hele dag op was geweest

Bij de bioscoop zou er regen zijn geweest

Oh, de bitterzoete ironie, regen vervangen door tranen

Is het niet grappig hoe sommige dingen er van een afstand zo anders uitzien?

Als het op mij en jou aankomt

De spiegel heeft ons perfecte zicht gestolen

Nu kunnen we niets meer doen

En het verhaal is eindelijk af

Voor de geest van bloemen uit het verleden

Ik zag je de vleugels van een vlinder vormgeven

Tot de kleuren passen als een puzzel al klaar

Maar wie ben ik om het grootse ontwerp in twijfel te trekken?

Nog een grafsteen geschreven om elk gebroken rijm te repareren

Gesneden in de handen van de tijd, voor de zanger van binnen om ons te herinneren aan je leven

Op een plek waar niets echt is, laat me je vertellen hoe ik me voel

Wist niet welk hart ik moest herstellen

Dus hier is een drankje voor afwezige vrienden, voor een liefde die nooit eindigde

En het verhaal is eindelijk klaar, voor de geest van bloemen voorbij

Herinneringen aan vroeger, is een deel van jou, we reizen hierheen

Nu roepen de gordijnen deze dag op ons

Dus berijd deze golf op vleugels van verwondering

Waarom die scharlakenrode ogen me nog steeds achtervolgen vandaag

Terug naar de eerste dag van de zomer

De bloemen die voorbij zijn, begroeten het zonlicht

Wederom met een lied, gezongen door engelen van liefde

Wie ben ik nu?

In de verte hoor ik gebroken woorden

Roept me naar de ritmeloze kern

Voor altijd gevangen, verliefd op het meisje aan de kust

Op een plek waar niets echt is, wil ik je graag vertellen waarom

We drinken allemaal op afwezige vrienden en op een liefde die nooit sterft

Is het niet grappig hoe de spiegels ervoor zorgen dat perfect nooit lang meegaat?

Het begint en eindigt hier allemaal met jou, mijn spook van bloemen voorbij

Ik zag je alleen langs de waterlijn dansen

Je was op zoek naar geheimen die verloren waren gegaan in de ondergaande zon

Ik zag je de vleugels van een vlinder vormgeven

Nu past het raadsel als een puzzel die al klaar is

Hoewel het leven net was begonnen

Ik zal je weer ontmoeten aan de oevers waar geliefden rennen