The Vaudevillian - Momus

You take the stage, you’re at your best

They’ve hushed the stalls at your behest

You start your act, you sing your songs

The house is packed, they sing along

You seem, they say, so very gay

The vaudevillian, one in a million

The girls you’ve loved, the times you’ve known

The wars you lost, that old trombone

And now the lines that crease your face

Are wet with tears and hot with grease

You know your lines, but God knows what they are

The vaudevillian, one in a million

You’re out of date, they’ve changed the styles

They love to hate, they hate to smile

They start to stamp, they start to boo

You’re some old man, they don’t know who

You’ve lost your shape, you’ve lost your «you»

The vaudevillian, one in a million

A coffin now appears, it’s very strange

They’ve put it here up on the stage

They push you in, the trim is plush

It’s very grim, away you’re rushed

And some lament while others disinfect

The vaudevillian

And now you take a little nap

And when you wake the stars are black

And God is dead and there’s this smell

And you’re not feeling very well

It seems you’re dead, oh bloody hell!

The vaudevillian, one in a million

Je staat op het podium, je bent op je best

Ze hebben de kraampjes tot zwijgen gebracht in jouw opdracht

Je begint je act, je zingt je liedjes

Het huis is ingepakt, ze zingen mee

Je lijkt, zeggen ze, zo erg homo

De vaudevillian, één op een miljoen

De meisjes van wie je hield, de tijden die je gekend hebt

De oorlogen die je verloor, die oude trombone

En nu de lijnen die je gezicht vouwen

Zijn nat van tranen en heet van vet

Je kent je regels, maar God weet wat ze zijn

De vaudevillian, één op een miljoen

Je bent verouderd, ze hebben de stijlen veranderd

Ze houden ervan om te haten, ze haten het om te glimlachen

Ze beginnen te stempelen, ze beginnen te boe

Je bent een oude man, ze weten niet wie

Je bent je vorm kwijt, je bent je "jij" kwijt

De vaudevillian, één op een miljoen

Er verschijnt nu een kist, heel vreemd

Ze hebben het hier op het podium gezet

Ze duwen je naar binnen, de rand is pluche

Het is erg grimmig, weg ben je gehaast

En sommigen treuren terwijl anderen desinfecteren

de vaudevillian

En nu doe je een dutje

En als je wakker wordt, zijn de sterren zwart

En God is dood en er is deze geur

En je voelt je niet zo lekker

Het lijkt erop dat je dood bent, oh verdomde hel!

De vaudevillian, één op een miljoen