The Gatecrasher - Momus

He shows up at the party in a pair of dark glasses

His grandfather wore in the war

Saying nothing to no-one, just drinks as if that’s

What God gave him his ugly mouth for

And he doesn’t make passes at the girls in the corner

In their Bolshevik glasses and black

When they giggle a little and look at him funny

The gatecrasher only looks back

He takes in the faces, never quite placing them

Squinting his short-sighted eyes

And each one reminds him of someone he’s known

Or someone he faintly dislikes

And he can’t understand the naive curiosity

Forcing two strangers to talk

When language is always and everywhere language

And people are like cheese and chalk

So he lifts himself out of his squatting position

And gets up for something to eat

But the ham is too pink and the turkey is cardboard

And the plate is as floppy as meat

So he fills up his glass with a bottle of vodka

Snatched from some new arrivals who stare

As he tips back his head like a man seized with laughter

And spits the drink into the fire

And he looks so appealing with eyes like a bloodhound

And hair like the 'Quatre Cent Coups'

With the holes in his trousers designed to arouse us

He looks like he’d know what to do

On the rims of his eyes there’s a trace of infection

Or maybe the mark of a tear

Is it mascara or is it bacteria, there where the white disappears?

And which of those girls isn’t scared of him

And which of us isn’t the same

And maybe that’s why, of the four of them

No one remembers the gatecrasher' s name

Absentmindedly licking the tip of a finger

He’s just used for scratching his ear

He wrinkles his nose at the taste of the wax

Which, like him, is acidic and sour

And just for a second something comes back to him

Something so real and remote

That he flings back his vodka to blank out the thought

And he grins as it scorches his throat

Maybe he thinks of his mother, how she kicked out his father

When he’d pushed her around once too much

And how he’d pretended to sleep as she hugged him

And how he’d been calmed by her touch

Or he’s sad with nostalgia for a little Italian

Who worked in a bar in Milan

While they swept up the glass on Piazza Fontana

He knew she’d be thinking of him

She’d be thinking of him

Or he wonders why Hitler liked lemon verbena

And whether he loved Eva Braun

Or maybe he thinks of his cheap bed and breakfast

On the far side of town

Hij verschijnt op het feest in een donkere bril

Zijn grootvader droeg in de oorlog

Niks tegen niemand zeggen, gewoon drinken alsof dat zo is

Waar God hem zijn lelijke mond voor gaf?

En hij geeft geen passes naar de meisjes in de hoek

In hun bolsjewistische bril en zwart

Als ze een beetje giechelen en hem grappig aankijken

De gatecrasher kijkt alleen maar terug

Hij neemt de gezichten in zich op, maar plaatst ze nooit helemaal

Knijpen zijn bijziende ogen

En elk doet hem denken aan iemand die hij kent

Of iemand die hij een beetje niet leuk vindt?

En hij kan de naïeve nieuwsgierigheid niet begrijpen

Twee vreemden dwingen om te praten

Wanneer taal altijd en overal taal is

En mensen zijn als kaas en krijt

Dus hij heft zichzelf op uit zijn gehurkte positie

En staat op om iets te eten

Maar de ham is te roze en de kalkoen is van karton

En het bord is zo slap als vlees

Dus hij vult zijn glas met een fles wodka

Weggerukt van een aantal nieuwkomers die staren

Terwijl hij zijn hoofd achterover kantelt als een man die wordt bevangen door het lachen

En spuugt de drank in het vuur

En hij ziet er zo aantrekkelijk uit met ogen als een bloedhond

En haar zoals de 'Quatre Cent Coups'

Met de gaten in zijn broek ontworpen om ons op te winden

Hij ziet eruit alsof hij weet wat hij moet doen

Op de randen van zijn ogen is er een spoor van infectie

Of misschien het teken van een traan

Is het mascara of zijn het bacteriën, daar waar het wit verdwijnt?

En welke van die meiden is niet bang voor hem?

En wie van ons is niet hetzelfde?

En misschien is dat waarom, van de vier

Niemand herinnert zich de naam van de gatecrasher

Afwezig aan het topje van een vinger likken

Hij wordt alleen gebruikt om aan zijn oor te krabben

Hij trekt zijn neus op bij de smaak van de was

Die, net als hij, zuur en zuur is

En heel even komt er iets bij hem terug

Iets zo echts en afgelegens

Dat hij zijn wodka teruggooit om de gedachte weg te vagen

En hij grijnst terwijl het zijn keel verschroeit

Misschien denkt hij aan zijn moeder, hoe ze zijn vader eruit heeft geschopt

Toen hij haar een keer teveel had geduwd

En hoe hij deed alsof hij sliep terwijl ze hem omhelsde

En hoe hij gekalmeerd was door haar aanraking

Of hij is verdrietig met heimwee naar een beetje Italiaans

Wie werkte er in een bar in Milaan?

Terwijl ze het glas op de Piazza Fontana opvegen

Hij wist dat ze aan hem zou denken

Ze zou aan hem denken

Of hij vraagt ​​zich af waarom Hitler van citroenverbena hield?

En of hij van Eva Braun hield?

Of misschien denkt hij aan zijn goedkope bed & breakfast

Aan de andere kant van de stad