Suicide Pact - Momus

We were lovers

We never knew how to act

And above us

The aurora borealis bore witness to that

Where in the world is there space

For the beauty we shared?

Nowhere

At the bend in the river

Remember the herons and cranes

But as they have flown, so must we go

We were lovers

We made a suicide pact

We let sleep steal across us

In the snow where we sat

And above us

Came a meteor shower

We went down on our knees

Before a universal power

Where in the world is there time

For the love we have shared?

Nowhere

Deep in the forest

Remember the acorns and cones

Before they have grown we must be gone

We were lovers

We never knew how to act

The aurora borealis

Is our epitaph

Where in the world is there realm and dominion enough

For love?

From the 747

Remember the shapes of the clouds

But when we are gone they’ll be our shrouds

We waren geliefden

We wisten nooit hoe we moesten handelen

En boven ons

De aurora borealis getuigde daarvan

Waar ter wereld is er ruimte

Voor de schoonheid die we deelden?

Nergens

In de bocht in de rivier

Denk aan de reigers en kraanvogels

Maar zoals ze hebben gevlogen, zo moeten we gaan

We waren geliefden

We hebben een zelfmoordpact gesloten

We laten de slaap over ons heen sluipen

In de sneeuw waar we zaten

En boven ons

Kwam er een meteorenregen

We gingen op onze knieën

Voor een universele kracht

Waar ter wereld is er tijd

Voor de liefde die we hebben gedeeld?

Nergens

Diep in het bos

Denk aan de eikels en kegels

Voordat ze zijn gegroeid, moeten we weg zijn

We waren geliefden

We wisten nooit hoe we moesten handelen

De aurora borealis

Is ons grafschrift

Waar ter wereld is er rijk en heerschappij genoeg

Voor de liefde?

Vanaf de 747

Onthoud de vormen van de wolken

Maar als we weg zijn, zijn dat onze lijkwaden