Last of the Window Cleaners - Momus

I was the last of the window-cleaners

I was sacrificed as such

When they singled out the ring-leaders

They said I’d seen too much

But I only saw what the butler did

The chambermaid also

I only saw how the other half lived

I just washed their windows

Maybe up my ladder I got ideas above my station

Seldom if ever had a working man had a higher education

I learned to value clarity

And that knowledge is a two-way thing

That when windows attain transparency

Working men get a good look in

But times are bad for window-cleaners

Worse than the 1930s

If it’s not cowboys and amateurs

Who don’t know where the dirt is

It’s our most powerful customers

Who’ll wipe us out eventually

They’ve lost the taste for clarity

In the late 20th century

They took away our permits

And imposed a window tax

People became like hermits

Sitting in their pitch black flats

And though we remained intransigent

And our pride in the work lived on

There was a series of mysterious accidents

And we died off one by one

I was the last of the window-cleaners

After the union was smashed

They found the corpses of the other ring leaders

Their fingers had been crushed

I received anonymous letters threatening attack

They struck at the Limehouse dock

Up drew a horse-drawn hackney cab

It was well past twelve o’clock

Out came a man with a lantern

Saying he’d come to light me to bed

Saying something to do with a chopper

And something to do with my head

But I wasn’t listening carefully

There were other things on my mind

The failure of the union

The future of mankind

He spread his frock coat flat on the quay

And began positioning me there

Laid me back almost tenderly and flourished a butcher’s cleaver

I shouted past him into the dark 'We're prepared to make concessions'

But the blade he twisted in my heart

Ended my profession

But times are bad for window-cleaners

Worse than the 1930s

If it’s not cowboys and amateurs

Who don’t know where the dirt is

It’s our most powerful customers

Who’ll wipe us out eventually

They’ve lost the taste for clarity

In the late 20th century

Ik was de laatste van de glazenwassers

Ik werd als zodanig opgeofferd

Toen ze de leiders uitkozen

Ze zeiden dat ik te veel had gezien

Maar ik zag alleen wat de butler deed

Het kamermeisje ook

Ik zag alleen hoe de andere helft leefde

Ik heb net hun ramen gewassen

Misschien op mijn ladder heb ik ideeën boven mijn station

Zelden als ooit een werkende man een hogere opleiding heeft gehad

Ik heb geleerd duidelijkheid te waarderen

En die kennis is tweerichtingsverkeer

Dat wanneer vensters transparantie bereiken

Werkende mannen krijgen een goed kijkje in

Maar het zijn slechte tijden voor glazenwassers

Erger dan de jaren 30

Als het geen cowboys en amateurs zijn

Wie weet niet waar het vuil is

Het zijn onze machtigste klanten

Wie zal ons uiteindelijk uitroeien?

Ze hebben de smaak voor duidelijkheid verloren

Aan het eind van de 20e eeuw

Ze hebben onze vergunningen afgenomen

En een raambelasting geheven

Mensen werden als kluizenaars

Zittend in hun pikzwarte flats

En hoewel we onverzettelijk bleven

En onze trots op het werk leefde voort

Er was een reeks mysterieuze ongelukken

En we stierven een voor een uit

Ik was de laatste van de glazenwassers

Nadat de vakbond kapot was gegaan

Ze vonden de lijken van de andere ringleiders

Hun vingers waren verbrijzeld

Ik heb anonieme brieven ontvangen waarin wordt gedreigd met een aanval

Ze sloegen toe bij het Limehouse-dok

Omhoog trok een door paarden getrokken hackney-cabine

Het was ruim over twaalf uur

Er kwam een ​​man met een lantaarn

Zeggen dat hij zou komen om me naar bed te brengen

Iets zeggen met een helikopter

En iets met mijn hoofd te doen

Maar ik luisterde niet goed

Er waren andere dingen aan mijn hoofd

Het falen van de vakbond

De toekomst van de mensheid

Hij spreidde zijn geklede jas plat op de kade

En begon me daar te positioneren

Lag me bijna teder terug en bloeide een slagershakmes

Ik schreeuwde langs hem heen in het donker 'We zijn bereid concessies te doen'

Maar het mes dat hij in mijn hart draaide

Mijn beroep beëindigd

Maar het zijn slechte tijden voor glazenwassers

Erger dan de jaren 30

Als het geen cowboys en amateurs zijn

Wie weet niet waar het vuil is

Het zijn onze machtigste klanten

Wie zal ons uiteindelijk uitroeien?

Ze hebben de smaak voor duidelijkheid verloren

Aan het eind van de 20e eeuw