Empty Paris - Momus

I am teacher who works on a farm

Immunity barcode tattooed on my arm

But the children must eat, education can wait

I coax up the carrots til quarter to eight

And if I don’t farm then nobody eats

And if nobody eats we’re in pain

What if someone declared a black death but nobody came?

And the Ibis hotel is a hospital now

The conference centre’s a morgue

The city’s so quiet, I can’t get used to it

The police have turned into the Borg

Saw a lonely flaneur with a drone overhead

With a thin metal voice that shrieked out as it said:

«You have the choice to be thrown in a cell or go home»

Empty Paris, empty Berlin

Empty London, New York, empty Dublin

Empty Lagos, Johannesburg, Moscow, LA

Empty Adelaide, empty Belgrade

And I dig on the farm, this tattoo on my arm

Proving I’ve come through the plague

And when this squeeze is over and we all recover

Perhaps we will drink lemonade

I had a partner but she’s disappeared

And I’m not used to living alone

Well the hard work all starts when the loneliness hurts

And sometimes I wish we’d both gone

And I’m scared of the government, scared of the Russians

And scared of these criminal pricks

When I head out to work at a quarter to five

They all watch for signs that I’m sick

Where once there was motion now there’s just stubbornness

Where once was health we’re just ill

Feral rats have invaded the Quai de la Monnaie

Foxes took over Café Kitsune

In the Palais Royale it’s now head-high with weeds

Food rots in the Carrousel du Louvre

In Ikea I see only chaos and fear

A ghost town where nobody moves

Empty Paris, empty Berlin

Empty London, New York, empty Dublin

Empty Lagos, Johannesburg, Moscow, LA

Empty Adelaide, empty Belgrade

And I dig on the farm, this tattoo on my arm

Proving I’ve come through the plague

When this squeeze is over and we all recover

Perhaps I will drink lemonade

Ik ben een leraar die op een boerderij werkt

Barcode voor immuniteit getatoeëerd op mijn arm

Maar de kinderen moeten eten, het onderwijs kan wachten

Ik lok de wortelen op tot kwart voor acht

En als ik niet boer, eet niemand

En als niemand eet, hebben we pijn

Wat als iemand een zwarte dood verklaarde, maar niemand kwam?

En het Ibis-hotel is nu een ziekenhuis

Het conferentiecentrum is een mortuarium

De stad is zo stil, ik kan er niet aan wennen

De politie is veranderd in de Borg

Zag een eenzame flaneur met een drone boven je hoofd

Met een dunne metalen stem die het uitschreeuwde toen hij zei:

«Je hebt de keuze om in een cel te worden gegooid of naar huis te gaan»

Leeg Parijs, leeg Berlijn

Leeg Londen, New York, leeg Dublin

Lege Lagos, Johannesburg, Moskou, LA

Leeg Adelaide, leeg Belgrado

En ik graaf op de boerderij, deze tatoeage op mijn arm

Bewijzen dat ik door de plaag ben gekomen

En als deze druk voorbij is en we allemaal herstellen

Misschien drinken we limonade

Ik had een partner, maar ze is verdwenen

En ik ben niet gewend om alleen te wonen

Nou, het harde werk begint allemaal wanneer de eenzaamheid pijn doet

En soms zou ik willen dat we allebei weg waren

En ik ben bang voor de regering, bang voor de Russen

En bang voor deze criminele eikels

Als ik om kwart voor vijf naar mijn werk ga

Ze letten allemaal op tekenen dat ik ziek ben

Waar ooit beweging was, is er nu alleen maar koppigheid

Waar eens gezondheid was, zijn we gewoon ziek

Wilde ratten zijn de Quai de la Monnaie binnengevallen

Foxes heeft Café Kitsune overgenomen

In het Palais Royale staat het nu hoofdhoog van het onkruid

Voedsel rot in de Carrousel du Louvre

In Ikea zie ik alleen chaos en angst

Een spookstad waar niemand beweegt

Leeg Parijs, leeg Berlijn

Leeg Londen, New York, leeg Dublin

Lege Lagos, Johannesburg, Moskou, LA

Leeg Adelaide, leeg Belgrado

En ik graaf op de boerderij, deze tatoeage op mijn arm

Bewijzen dat ik door de plaag ben gekomen

Wanneer deze druk voorbij is en we allemaal herstellen

Misschien drink ik wel limonade